Gisteren hebben we wat over het eiland gewandeld en dat was best leuk. Vandaag zijn we gaan golfen op de enige golfbaan van de scilly’s. Op donderdag is het clubhuis dicht maar je kunt de greenfee gewoon in een envelop in een doos doen (de honesty box) en de baan oplopen. Er was verder niemand op de baan dus die hadden we helemaal voorons alleen.
Het was een van de mooiste banen qua uitzicht die we meegemaakt hebben

Het deed ons een beetje aan het caraibisch gebied denken.
Vanavond uit eten in het plaatselijke hotel, the Mermaid.

Het einddoel van deze vakantie is bereikt. Terwijl ik dit schrijf liggen we (weer) aan een meerboei in st.Mary’s bay op het eiland st.Mary. Feitelijk liggen we gewoon in de atlantische oceaan want als ik naar links kijk, kijk ik zo de oceaan op. Dat heeft ook een nadeel, de swell (deining) is continu aanwezig en je hebt continu een hand nodig om je ergens aan vast te houden want de boot rolt heen en weer aan de boei. Beetje vermoeiend ook. We hebben bijna de hele weg weer goed kunnen zeilen. Niet heel hard want er was niet heel veel wind (ongeveer bft 2a3) maar we hadden ook stroom mee. Om de kaap lizard point liepen we daardoor zelfs 9,9 knopen (= x 1,8 in km). Ook de hele dag lekker weer hoewel wat fris omdat we heel hoog aan de wind moesten (wind tegen dus).
Op het vastenland was ons verteld dat er geen internet zou zijn maar dat is dus niet zo. De haven heeft zelfs wifi waardoor ik dit stukje kan schrijven.
We blijven hier waarschijnlijk een paar dagen dus ik laat nog wat horen.

Van Dartmouth gaan we naar Falmouth, een tocht van 65 mijl. Gelukkig staat er genoeg wind om te zeilen, alleen is de koers net iets te hoog. We komen na 55 mijl net 2 mijl onder de haven uit. We maken nog een slag om de ingang van de rivier (jawel, al weer een rivier) te halen. Het is al 19 uur als we binnenlopen en er blijkt geen plaats meer aan de steigers van de 2 haventjes te zijn. Dan maar aan een mooring (een boei aan een stuk beton midden in de rivier). We hebben wel 4 pogingen nodig voordat we het haakje te pakken hebben, valt niet mee om met wind en stroming je boot precies bij die boei neer te leggen. Morgen is er wat slechter weer voorspelt, wind en regen. Dus we blijven hier een dag liggen.

Oh nee, Darthmouth is het. De river Darth wordt als een van de mooiste stukjes van de Engelse zuidkust gezien. Het is zeker idyllisch als je komt aanvaren van zee vaarje tussen heuvels en kastelen naar binnen

Ook hier is het weer druk, ook best veel nederlanders trouwens. We besluiten hier een dag te blijven. Voor de Riptide is dit het keerpunt, zij gaan weer terug en hebben nog 2 weken om weer in NL te komen. Het is weer mooi weer en we gaan met onze rubberbootjes de rivier op naar het volgende plaatsje Ditisham.

daar landen we op de enige steiger waar al veel bootjes liggen, ook van boten die hier voor anker liggen

We lunchen hier heerlijk

Daarna tuffen we weer terug naar Dartmouth

Hier waren tijdens de laatste olympische spelen de zeilwedstrijden. Daar is overigens niets meer van te zien.

Het is weer warm en we willen eigenlijk eerst nog even voor anker en wellicht zwemmen voordat we de warme haven in gaan. We kunnen alleen geen goede ankerplek vinden en we zien ook veel boten aankomen. Dus toch maar de haven in. Daar is het al erg druk, dus nog net goede plaatsen voor ons drieen. We maken nog een lange wandeling langs de boulevard en het strand, kopen wat eten bij de supermarkt en eten met z’n allen op de Happy Cruising. Morgen willen we naar Dartmouth.

Het weer is elke dag min of meer hetzelfde. In de ochtend waait het vanuit noordoost, kracht 5. In de middag zakt de wind weg naar kracht 1 a 2. Dus in de ochtend zeilen we fantastisch en in de middag nog een paar uur op de motor om onze bestemming te halen. Het is overigens fantastisch weer de laatste dagen (vanaf zondag), de hele dag zon dus in de middag zoeken we een plekje in de schaduw (onder de kap of achter het zeil).
Op woensdag zijn we van Eastbourn naar cowes op het eiland Wight gevaren. Een afstand van 65 mijl (ruim 100 km). Cowes is het hoofdstadje aan de Medina river. Volgende week is hier de beroemde cowes week, een week zeilwedstrijden. Dus de prijzen van de ligplaatsen verdubbelen dan in die week, soms tot 100 pond voor een nacht! Wij varen iets verder de rivier op en vinden een aanzienlijk goedkopere plek. We laten ons met een watertaxi naar het stadje terugvaren en eten op een fantastische plek met uitzicht op de solent. Het is een zwoele nacht, alle luiken blijven open om een beetje frisse lucht in de boot te krijgen.
Morgen willen we door naar Weymouth.

Vorig jaar hebben we 5 dagen in Eastbourne gelegen omdat het weer niet toeliet dat we doorvoeren. We wilden dus nu Eastbourne het liefst overslaan. Dat is toch weer niet gelukt. De wind ging ee helemaal uit en de laatste 2 uur moesten we op de motor. Door naar Brighton was eerst het plan maar dat betekende nog zo’n 3 uur doormotoren, daar hadden we geen zin in. Er is een grote supermarkt, daar hebben we nog wat vis gehaald en lekker op het plaatje gebakken.
Het was trouwens wel heerlijk weer.

Vandaag het kanaal overgestoken. We gaan naar Dover, een tocht van ruim 60 mijl. De dames hadden een tactisch plan uitgedokterd om vanuit Nieuwpoort in een keer langs de ondiepe banken voor de kust de zee op te varen en dan een tijdje evenwijdig langs de zogenaamde traffic lane die we dan op het kortste stuk, daar waar Engeland en Frankrijk het dichts bij elkaar liggen over te steken. Als we echter buiten op zee komen blijkt het beter (qua wind) om de geijkte route door de trappegeer, langs de kust en via Duinkerken te volgen. Het wordt een prachtige zeildag want tot aan de traffic lane kunnen we prachtig zeilen. De trafficlane is waar alle megaboten ( soms wel 300 meter lang en ze varen met een snelheid van wel 20 knopen per uur!) passeren. Er is een noordgaande lane en een zuidgaande, beide ongeveer 4 mijl breed en we moeten die haaks oversteken om er zo snel mogelijk over te zijn. Dat is veplicht, er wordt door de coastguard gecontroleerd en als je het niet goed doet kun je een boete krijgen van meer dan 1000 euro. Haaks ogersteken betekent vandaag wel recht tegen de wind in, dus de mototr er maar bij. Als we eenmaal aan de andere kant zijn is er weinig wind meer over en motoren we de laatste 10 mijl ook maar door. We kunnen, nadat we nog 3 grote ferries naar buiten laten komen naar binnen en het granville dock gaat vlak daarna open. Dat is een soort sluis die van 4 uur voor tot 4 uur na hoog water openstaat. Daarna gaat de sluisdeur weer dicht zodat er genoeg water in het dock blijft staan.
We eten in het stadje fish and chips.

De weersverwachting voor vandaag is sterke buien mogelijk. We besluiten na een blik op buienradar om tussen de buien door van oostende naar het 9 mijl verder gelegen Nieuwpoort te varen. Als we om 10 uur vertrekken moet het droog lukken. Als we buiten op zee komen zien we een hele donkere lucht voor ons en binnen een half uur regent het pijpestelen, hoezo droog?
Tot aan Nieuwpoort blijft het regenen maar als we de haven aanlopen wordt het droog. We zijn lekker vroeg dus we gaan naar de boulevard. Daar zijn leuke winkels en terrasjes (en open op zondag). Het wordt nog een aangename middag want het zonnetje prikt er door. Lekker vis gehaald en s’avonds met zijn zessen op het plaatje gebakken.

We zijn zaterdag van Stellendam naar Oostende gevaren. Het zou zuidoosten wind wind zijn maar we hebben hem uit alle hoeken gehad. Ook niet heel veel. We hebben een tijdje met de parasailor gevaren en dat was leuk maar na een ruim uur, vlak voordat we de westerschelde gingen ovesteken was de wind zoveel minder geworden dat we hem hebben weggehaald. Dat was net op tijd want vlak daarna draaide de wind pal tegen en we hebben de rest op de motor gevaren. De Riptide lag ook in Oostende. Het was in de North Sea Yacht Club zo druk dat de happy Cruising en de Bandy er niet echt meer bij konden. We zijn helemaal naar achterin de haven gevaren, wel bijna een kilometer of 2 verder. Daar is de oudste jachthaven van Belgie. Dat is hier en daar ook wel te zien. We zijn met de tram de stad in gegaan en hebben heerlijk bouillabaise gegeten op het grote plein. Daar barste een gigantische bui los toen we aan ons toetje toe waren. Gelukkig zaten we net goed onder een grote parasol. Tussen de buien door naar het station en met de tram weer terug.