England here we come

Vandaag het kanaal overgestoken. We gaan naar Dover, een tocht van ruim 60 mijl. De dames hadden een tactisch plan uitgedokterd om vanuit Nieuwpoort in een keer langs de ondiepe banken voor de kust de zee op te varen en dan een tijdje evenwijdig langs de zogenaamde traffic lane die we dan op het kortste stuk, daar waar Engeland en Frankrijk het dichts bij elkaar liggen over te steken. Als we echter buiten op zee komen blijkt het beter (qua wind) om de geijkte route door de trappegeer, langs de kust en via Duinkerken te volgen. Het wordt een prachtige zeildag want tot aan de traffic lane kunnen we prachtig zeilen. De trafficlane is waar alle megaboten ( soms wel 300 meter lang en ze varen met een snelheid van wel 20 knopen per uur!) passeren. Er is een noordgaande lane en een zuidgaande, beide ongeveer 4 mijl breed en we moeten die haaks oversteken om er zo snel mogelijk over te zijn. Dat is veplicht, er wordt door de coastguard gecontroleerd en als je het niet goed doet kun je een boete krijgen van meer dan 1000 euro. Haaks ogersteken betekent vandaag wel recht tegen de wind in, dus de mototr er maar bij. Als we eenmaal aan de andere kant zijn is er weinig wind meer over en motoren we de laatste 10 mijl ook maar door. We kunnen, nadat we nog 3 grote ferries naar buiten laten komen naar binnen en het granville dock gaat vlak daarna open. Dat is een soort sluis die van 4 uur voor tot 4 uur na hoog water openstaat. Daarna gaat de sluisdeur weer dicht zodat er genoeg water in het dock blijft staan.
We eten in het stadje fish and chips.