Tussen de (Deense) eilanden

op Mon (Meun) fietsen we naar de beroemde krijtrotsen, Mon’s Klint. 

 met een enorme trap (500 treden) kun je naar beneden om op het smalle strandje onder de krijtrotsen te lopen. 

 best indrukwekkend.

  De volgende dag gaan we van klintholm naar het eiland Fejo. De haven heet Dybvig. Het is eigenlijk bijna niks, een klein havenkommetje en ook nog vol inde wind. 
 maar we hebben er wel alles, stroom, water en zelfs wifi.

De volgende dag staat er veel wind in de verwachting dus we blijven en pakken de fietsjes weer uit. Het is geen groot eiland dus we kunnen bijna het hele eiland rond fietsen. We komen mooie rijpe bramen tegen. We plukken een zak vol voor het toetje. 

 de dag erna is er een havenfeest en we worden uitgenodigd dit met de plaatselijke bewoners bij te wonen. Er wordt gebbqed en zeisoensarbeiders die op het eiland vruchten plukken spelen muziek, best gezellig. 

 de supermarkt is een kilometer lopen, maar er komt een boer met tractor langs die ons een lift naar de supermarkt aanbiedt. 

 dat scheelt weer lopen.

Na Fejo gaan we naar Bagenkop. Dat is aan de zuidkant van het eiland Langeland. Maar voor een nacht want hier vandaan willen we de sprong terug naar het NordOstsee kanaal maken. Dat doen we de dag er op. We landen in Rendsburg en wachten nu op een weergaatje in de Duitse bocht om terug te varn naar Nederland. 

 

De volgende etappe

karlskrona ligt in een scherengebied. Dat betekent tussen kleine eilandjes en rotsen. 

 daar varen we dus allemaal tussendoor. Er moet dus zorgvuldig genavigeerd worden. 

kaarten, ipad, kaartplotter, alles wordt uit de kast gehaald!

Karlskrona als stad viel een beetje tegen overigens. Dus door naar het volgende plekje, tussen de scheren door naar Karlshamn.  Het viel niet mee om een goede haven te vinden. In het stadje lag je in een fabriek (die stonk), een ander haventje was van alles verlaten en een derde te klein voor ons. Uiteindelijk toch weer, na anderhalf uur zoeken, een leuke plek gevonden.

De volgende dag door naar Brantevik, dachten we maar daar aangekomen bleek het haventje zo klein dat we er niet echt in durfden. Dan maar door naar een volgende. Dat werd Skillinge. Dit was weer een leuk haventje. 

  we liggen voor de havenkroeg annex restaurant en er is zelfs een toeristenburo!

De volgende dag varen we verder naar het zuiden, naar Ystad. Het laatste stukje krijgen we ineens niet voorspeld veel wind (6 bft en tegen), dus even buffelen. De aanloop naar de haven is ook wat spannend met deze wind en ook als we eenmaal liggen  schommelen we flink met de boot doordat de terugslag van de golven de haven inloopt. We liggen wel mooi aan een steiger meteen bij het strand en met bank voor de deur. 

Ystad is een mooi stadje met een oud centrum. 

 van Ystad zijn we inmiddels naar het eiland Mon overgestoken en daarmee zijn we ook uit Zweden in Denemarken beland. Mon is beroemd om zijn krijtrotsen, die zien we al vanaf 25 mijl uit zee opdoemen 

 er moet eigenlijk eenstreepje door de O (dus spreek uit Meun).

Als het weer het toelaat gaan we een dagje fietsen naar de krijtrotsen.