Van Peniche varen we naar Cascais, zo’n 50 mijl (100 km). Cascais ligt aan de ingang van de rivier de Taag. Lissabon ligt ongeveer 30 kilometer de rivier op. Cascais is het zandvoort aan zee van Lissabon zou je kunnen zeggen. Het is een bruisend stadje in de zomer met een compact oud centrum met smalle straatjes met winkeltjes en barretjes en restaurants. Er zijn ook nog 4 strandjes die langs de boulevard liggen. Wij vinden cascais wel leuk.

We gaan met de trein naar Lissabon. Voor 5 euro een retourtje en een ritje duurt 40 minuten en dan sta je in het oude centrum van Lissabon. We zijn hier in maart ook geweest en bezoeken nu de stadsdelen Bairro alto en Chiado. Maar eerst gaan we met de metro naar het oude Expo terrein in het noordoosten van de stad. Op het oude expo terrein, nu een stadsdeel met parken en vertier, is ook een marina waar mogelijk een goede winterstalling is. Dat hoorden we van een Belgische zeiler die we in Frankrijk tegenkwamen en die hier de winter ging doorbrengen. We zien een vrij grote haven waar maar een paar steigers benut worden. Toch geven ze aan dat voor een boot van onze afmetingen geen plaats is. Als we zeggen dat er toch best veel plekken leeg zijn zegt ze dat die voor een boot tot maximaal 12 meter zijn, die van ons is 35 cm langer! Als we dan zeggen dat we daar toch ook best kunnen liggen dan moet dat met de manager overlegt worden. Die boxen vallen in een lager tarief, dus zeggen we dat het dan voor ons wat goedkoper wordt. Dat is dan weer niet zo want dan geldt wel het tarief wat bij onze bootlengte hoort. Ook houden ze vol dat er nu geen plaats is en dat we eind september nog maar eens moeten bellen. We krijgen niet een goede indruk hier, het ziet er allemaal net niet goed uit en volgens berichten hebben ze ook veel last van verzanden en is de diepte maar net aan 2 meter. Dit wordt hem dus niet.

S’avonds eten we op een terras bij het Placa Rossio midden in Lissabon. Om 2100 stappen we in de trein terug naar Cascais. Samen met De Riosin drinken we nog wat bij de irish pub in Cascais waar elke avond live muziek is, gezellig.

De volgende dag gaan we naar het stadje Sintra. Met de bus 45 minuten van Cascais ligt dit dorpje op een berg en het is Unesco world heritage. In het kleine dorp zijn wel 4 kastelen/paleizen en een heel speciaal park. Wij boeken op internet onze tickets voor het palace de Pena. Dat is het paleis van de laatste portugese koning. De man was een kunst en architectuur liefhebber en er is in verschillende stijlen nogal wat aangebouwd aan het paleis. Het interieur is ook de moeite waard. Wij nemen in Sintra echter in eerste instantie de verkeerde bus en als we dat merken stappen we weer uit en staan we bij het Quinta de Regaleira. Dat is een park dat is aangelegd door een rijk koopman die in sprookjes geloofde. Het prachtige park staat dan ook vol met bouwsels a la de efteling. Ook een hele mooie wensbron waar je middels een wenteltrap naar de bodem kan lopen (ik denk wel 25 meter diep). En als je dan op de bodem bent loop je een grot in die uitkomt bij een poeltje met een waterval. Je moet dan via stenen in het water het poeltje oversteken. Erg mooi en leuk allemaal. Eigenlijk waren we achteraf meer onder de indruk van het park dan van het paleis.

We brengen ook nog een middagje op het strand door, het water van de oceaan is hier echter nog steeds vrij koud, 17 graden. Meer dan pootje baden komt er niet van. Onze duitse motorbootvrienden zijn inmiddels ook gearriveerd en Yvonne maakt zelf sangria. Daar moet wel ijs in, dat hebben wij niet maar onze duitse vrienden wel. Lekker! S’avonds doen we visfondue bij ons aan boord. Dat hadden zij nog nooit gedaan. Ze vonden het lekker.

Leuk is ook dat hier s’avonds op het strand een film wordt vertoond. Het publiek zit op zitzakken op het strand, het scherm staat aan de rand van het water.

De laatste dag dat we nog blijven krijgen we bezoek van onze neef Jamie met zijn opa Roel. Roel woont inmiddels 25 jaar in Portugal, net ten zuiden van Lissabon aan het strand. Jamie gaat elk jaar in de zomervakantie wel even 1 of 2 weken op bezoek bij zijn opa en oma. Roel wilde onze boot nu eindelijk wel een zien en nu we toch zo dicht in de buurt waren…..

Het werd een gezellige middag voordat opa Roel zijn kleinzoon weer naar het vliegveld in Lissabon bracht om naar Nederland terug te vliegen.

Na 5 nachten Cascais wordt het tijd om verder naar het zuiden door te reizen.