Vanuit Cascais naar het zuiden is er eigenlijk maar een (1) tussenhaven die je goed aan kunt doen en dat is Sines. Sines ligt 55 mijl van Cascais af dus het is wel weer een hele dag varen. Het grootste deel gaat weer op de motor wegens weinig wind maar aan het einde van de middag kunnen we toch nog een paar uur zeilen. Wij varen een stukje uit de kust maar vlak bij de kust vaart ook al de hele tijd een boot met ons op en op de AIS zien we de catamaran Queen ook een stukje achter ons. De boot bij de kust komt steeds dichterbij en het blijkt een zweed. Op een gegeven moment zitten we dicht bij elkaar, hij schuin voor ons en dan wijkt hij ineens 90 graden uit in onze richtig. Hij vaart vlak achter ons langs. Later in de haven komt hij zich verontschuldigen maar er lag een drijvende vislijn voor zijn boot! Die hebben wij ook al een paar keer op het nippertje weten te missen deze vakantie.

Ook in Sines moeten we weer aan alle formaliteiten voldoen. In elke haven worden de bootpapieren, de paspoorten en de verzekeringspapieren gekopieerd (!) en daarna worden alle gegevens overgenomen op formulieren. Kost elke keer zo maar een half uur allemaal. Naar wij begrijpen worden kopieën aan 5 verschillende instanties verstrekt (verplicht) door de haven. We lopen naar het stadje dat hoger op de rotswand gelegen is. Er is een lift, dat is wel handig als ie het tenminste deed. We moeten dus gewoon alle trappen op lopen. We zijn niet de enige want de plaatselijke fitnessclub gebruikt dit als zijn trainingscircuit dus we worden telkens ingehaald door de trap op hollende mensen.

Als we eenmaal boven wat door het stadje gelopen hebben en weer langzaam op de terugweg gaan trekt alles ineen helemaal dicht. We zien de ingang van de haven niet eens meer zo mistig is het. De volgende dag willen we zo vroeg mogelijk weg want de afstand naar Lagos is 77 mijl en we willen voor het donker binnen zijn. Als we om 6 uur opstaan is het nog donker maar we horen buiten op zee de grote boten elke paar minuten toeteren. Het is buiten dus kennelijk nog mistig. Wat doen we, vertrekken of niet? Dan zien we de navigatieverlichting op de catamaran Queen aangaan en die maken aanstalten om te vertrekken. Nou er achter aan dan maar, dus we gooien ook los en vertrekken in het kielzog van de Queen. Het valt gelukkig mee met de mist, heiig is het wel maar het zicht is toch wel een paar honderd meter.

Wind is er niet en het is ook best fris dus lange broek en een jasje aan. Het zicht wordt steeds beter en de zon komt er ook bij. Omdat we een behoorlijke afstand moeten afleggen vandaag houden we een behoorlijk tempo aan, ruim 7 knopen. De catamaran zet zijn parasailor op een gegeven moment, maar gaat daarna wel 2 knopen langzamer. Bij cabo Sao Vincente, de meest zuidwestelijke kaap van het Europese vasteland slaan we linksaf naar zuid Portugal. Dat is een rare gewaarwording. We varen met een rif in het grootzeil en de keerfok. De wind trekt aan tot 20 knopen maar de golven verdwijnen en we varen in vlak water en doen 9 knopen over de grond! Tevens neemt de temperatuur rap toe en wordt het weer behoorlijk warm. Nog 15 mijl naar Lagos. De rotskust is hier erg mooi met in zee staande rotspunten en zelfs duidelijk zichtbare grotten. Vlak voor Lagos is er dan ook druk scheepvaartverkeer van, met name snelle motorbootjes met toeristen die dit alles ook vanaf zee willen zien. Wij gaan ook dicht onder de kust varen om het te aanschouwen. Om 1900 komen we aan.