Na Carrucha gaan we naar Aquadulce. Dan varen we tevens de Costa Blanca met zijn ruige kusten uit en de Costa del Sol in. de kust is hier toch anders en de bergen over het algemeen iets meer achter de kust. Ook hier zijn we op de heenweg geweest. Er zijn hier nog wel 2 havens vlakbij maar deze ligt handig, is groter da die andere 2 en het is best een leuk plaatsje, in ieder geval om de haven heen. Onderweg komen we nog langs een hotel dat illegaal gebouwd is. Men is zonder vergunningen gewoon begonnen aan de bouw. Die is inmiddels stilgelegd maar er staat al wel een behoorlijk complex.

we blijven 2 dagen in Aquadulce. we ontmoeten er eerst een Zwitsers echtpaar die alles in Zwitserland verkocht hebben, een catamaran gekocht hebben en gewoon op weg gegaan zijn. Omdat Zwitserland niet bij de EU hoort moeten zij nu Europa even uit. Dat moeten ze in principe elk half jaar want 180 dagen is de maximale tijd dat je onafgebroken in de EU mag doorbrengen als niet EU ingezetene. Zij gaan daarom binnenkort even naar Marokko en komen dan weer terug om de winter in Cartagena door te brengen. Tevens komen we een Nederlands echtpaar tegen van dezelfde zeilclub als wij, de Toerzeilers. Zij komen van Zuid Portugal en hun boot gaat in Aqualdulce de volgende week op de kant voor de winter. Zij vliegen zelf naar huis. We vieren de verjaardag van de Zwitser en gaan gezamenlijk uit eten en drinken daarna nog een borrel op het strand.

Wij gaan op weg naar Adra. Als we net uit de haven vertrokken zijn op een mooie ochtend met weinig wind, we varen op de motor en er komt een klein roeibootje met buitenboordmotor van ver onze kant op. We zien de man er in met zijn armen heftige gebaren maken.

Dus we kijken nog eens goed en zien dan dat hij met een lange lijn met kleine drijvertjes aan het vissen is en we zullen met deze koers zo die lijn invaren. we verleggen onze koers zodat de man tot rust komt. als we aan de linkerkant de laatste drijvers passeren zien we dat de lijn wel een paar honderd meter lang is. een half uur later overkomt ons dat nog eens. Weer uitwijken en alles gaat goed, maar goed dat het zo’n rustig weer is.

We bellen Adra of er wel plaats is en dat is geen probleem. Maar als we aankomen zien we dat er in het gedeelte dat voor passanten gebruikt wordt en waar naar schatting wel 30 of 40 boten kunnen liggen slechts 4 boten liggen. We leggen hier dan ook op de hollandse manier aan, langszij ipv met de mooringlijn. het is een beetje een doodse boel in Adra. ook duidelijk minder toeristisch. Nadat we in het stadje geweest zijn voor boodschappen gaan we nog even naar het strand dat meteen naast de haven begint. Daar is het dan wel best druk, met name met locals. Het zand is zeer grof, eigenlijk meer kleine steentjes. Als je in het water stapt wordt het ook al meteen vrij diep. Maar de temperatuur is heerlijk dus toch maar even in het water om af te koelen.

we hebben weer een mooie zonsondergang.

 

 

 

 

 

Van Adra gaan we naar Motril. Motril ligt niet ver van Granada dus we blijven hier een dag langer zodat we een uitstapje naar Granada kunnen maken. Op de heenweg zijn we ook in Motril geweest maar nu gaan we naar een andere marina dan op de heenweg. er staat weer behoorlijk wat wind, kracht 4 en hij staat ook weer dwars op de steiger waar we aan moeten gaan liggen. De marina is ook nogal open, er liggen in hetzelfde bassin ook hele grote veerboten, afijn het aanleggen gaat dan ook niet helemaal goed en het eindigt met een mooringlijn in de schroef. Er moet een duiker bijkomen om de lijn er weer uit te halen. Dat is overigens in een minuut gepiept als de duiker eenmaal onder water is. Hij zat gelukkig niet heel vast, is ook niet beschadigt en volgens de duiker ziet onze schroef er ook nog helemaal heel uit. We proberen daarna de motor en alles werkt nog naar behoren. We waren al even bang dat ons dagje Granada ging veranderen in een dagje ellende maar dat valt dus mee. De marina betaalde de inzet van de duiker omdat zij vonden dat zij ons niet goed hadden geholpen met het aanleggen.

De snelst manier om in Granada te komen is het huren van een auto en de marina helpt ons daarbij door een verhuurder te bellen die aan het einde van de middag een auto komt brengen, allemaal heel netjes. Dus de volgende dag op naar Granada. Het is ongeveer 70 km, vooral snelweg. dus in een ruim uur zijn we er en meteen van de ringweg af in het centrum ook een overdekte parkeergarage gevonden waar we de auto voor 10 euro de hele dag kunnen stallen.

Zeg je Granada dan zeg je eigenlijk Alhambra. Ook weer zo’n complex uit de moorse tijd. Eerst bijna helemaal platgegooid door de Christenen na verovering maar daarna toch weer gerestaureerd omdat men de schoonheid er van inzag.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

helaas kunnen we de mooiste onderdelen, het Nasrid palace en de leeuwen fonteinen niet bezoeken. Wij hebben pas een week ofzo geleden besloten om dit bezoek af te leggen, eerder wisten we niet of het in de planning zou vallen, maar de kaartjes voor de genoemde onderdelen moet je, zeker in de zomer meer dan een maand van te voren (men vertelde 3 maanden) via internet boeken. Nou ja de rest is ook de moeite waard hoor.

in de middag lopen we nog de oude wijk San Pedro in. Gezellige pleintjes waar artiesten muziek maken of schilderen, allemaal leuk. Ook een mooi uitzicht op het hele Alhambra complex.

 

 

 

 

 

 

 

 

Van Motril gaan we naar een van de schattigste haventjes langs de oostkust, Marina del Este. Het is een klein haventje, ze hebben maar een paar plaatsen (4 geloof ik) voor passanten en het is dan ook tot een half uur voor aankomst onduidelijk of er plaats is voor ons (ik moet telkens over een half uur terugbellen want misschien gaat er nog iemand weg in de tussentijd). Als we er bijna zijn en voor de 4e keer bellen zegt ze kom maar, ze zal wel denken dan ben ik eindelijk van dat gezeur af.

Midden in de haven ligt een grote rots waar de haven als het ware omheen loopt (nou ja half dan).

Het is een vakantiecomplex, maar wel met restaurantjes, winkeltjes en watersportzaken om de haven heen, heel gezellig. s’avonds zijn de bomen en de rots verlicht wat een mooie sfeer geeft.

 

 

 

 

 

 

 

Van Marina del este gaan we naar Calete de Velez. ook weer een kleine haven, vooral vissershaven en weinig passanten plaatsen. Gelukkig na wat aandringen ook hier weer een plekkie. Niet al te ver lopen is een grote Aldi, onderweg is het strand dus we combineren eea. We nemen de parasols, badhanddoeken en boodschappentassen mee en lopen naar het strand. Na wat afkoeling en zonnen drinken we wat op een terrasje aan het strand en lopen door naar de winkel om boodschappen te doen.

Ze hebben hier een vaste, betonnen steiger en er is toch wel zo’n 60 cm verval. Wij hebben vaak een voorkeur om ipv met de achterkant wat normaal is met de voorkant naar de kant te liggen. Je hebt dan meer privacy, het nodigt minder uit om aan boord te stappen als wij er zelf niet zijn en er zijn hier nogal wat zwerfdieren, vooral katten die ook nogal makkelijk aan boord springen als je met de achterkant naar de wal ligt (toen we in Aquadulce met die Nederlanders terugkwamen bij hun boot na een borrel op de kant zat er een zwerfkat bij hen aan boord). Maar nu ondervinden wij even het nadeel van met de voorkant naar de kant liggen want opstappen is lastiger en helemaal als de boel 60 cm gestegen is.

De volgende dag gaan we naar Benalmadena, dat is vlak naast Malaga. Hier krijgen we weer gasten aan boord die de laatste etappe van 2 weken, terug naar Albufeira met ons gaan meevaren. We hebben nog een dagje om de boot weer te verbouwen en de achterhut voor de gasten in orde te maken.

 

.