De dag nadat onze gasten gearriveerd zijn vertrekken we meteen naar Estepona. Het eerste plan was om 2 of 3 havens aan te doen op weg naar Gibraltar maar het weerbeeld zegt dat we liefst binnen 3 dagen naar Gibraltar gaan anders lopen we de kans erg veel wind te krijgen.

Dit keer wandelen we langs het strand op de boulevard naar het oude stadscentrum van Estepona.

Daarna eten we aan het strand waar we vis van de BBQ eten. erg lekker

 

 

 

 

 

 

Vanaf Estepona dus naar Gibraltar. we liggen aan dezelfde steiger als op de heenweg en het is ook nu weer niet druk aan deze (gasten)steiger.

Vlak tegenover ons ligt wel een bijzonder schip.

Een jacht van 66 meter van een Amerikaan die oa eigenaar is van de Boston Red sox, een van de beste honkbal clubs in de USA.

 

 

 

 

 

 

Als we in einde middag wat willen gaan drinken is het bij de engelse pub een rode massa en er treedt een band op die U2 verdienstelijk nadoet. Er is vanavond een voetbalwedstrijd, Gibraltar tegen Denemarken en alle Denen hebben zich hier verzameld.

Van hier uit gaan ze in optocht naar het stadion. Denemarken wint later met 6-1.

Wij gaan wat eten in een van de restaurants in the Ocean village.

 

 

De volgende dag gaan we weer naar the Rock. Er staat weer een hele rij (1 uur wachttijd) maar we weten inmiddels hoe we die kunnen omzeilen. Op de mobiel koop ik tickets en daarmee kunnen we in een andere rij die ons binnen 5 minuten naar de lift omhoog brengt. Er zijn nogal wat wolken vandaag dus we hopen dat we enig uitzicht hebben.

 Het geeft af en toe een prachtig effect als je ziet hoe de wolken vanaf de middellandse zee tegen de rots aanvliegen dan in een enorme vaart omhoog en over de rots worden gestuwd.

Ook nu weer veel apen.

 

 

 

 

We sluiten de dag af met een cocktail op het terras tijdens Happy hour.

 

 

 

 

De volgende dag door naar Barbate waar we ook op de heenweg geweest zijn. We varen weg uit gibraltar met een lekker windje. Het wordt echter steeds donkerder achter ons. Eerst denken we nog dat het weg blijft maar het gaat toch regenen. de lucht is zo donker dat we de zeilen binnenhalen. Het blijft bij regen dus grootzeil en fok weer uit, is best goed de zeilen een beetje afspoelen met zoet water. Er komt echter al gauw een waterval van de giek af. Na een half uur wordt het weer droog.

Jammer dat het plaatsje een behoorlijk stuk lopen is vanaf de boot. We doen het toch want de vorige keer was het leuk in het dorpje aan het strand en ze staan bekend om de tonijn takitaki. dus dat bestellen we dit keer weer. Niet dus, het tonijn seizoen is over wordt ons verteld. de vorige keer lag er ook een groot nettenveld vlak voor de haven, dat was er dit keer niet. Er zijn ook nogal wat muggen hier. Zo veel dat de ober een muggenstift voor ons gebruik op tafel zet, is kennelijk bekend bij het restaurant.Trouwens vanaf hier is het afgelopen met de meditterenian mooring wijze want we hebben vanaf nu weer onze vertrouwde vingersteigers om aan te meren.

Van Barbate gaan we naar Cadiz. De oudste stad van Spanje en een heerlijke stop op de heenweg. Ook nu weer een fijne stad. Dit keer bezoeken we wel de kathedraal. Heel groot en veel geschiedenis. We blijven een dagje langer in Cadiz want buiten poeiert het, de verwachting gaat tot 35 knopen en de golven die tegen de boulevard klappen zijn flink (un Mer agite zeggen de Fransen dan). De volgende dag wordt ook nog behoorlijk wat wind voorspelt maar we besluiten in ieder geval de baai over te steken naar Rota. Met een rif in het grootzeil stuiven we door de golven naar de overkant. Ongeveer 7 mijl die we in een uur afleggen. Omdat het aan de wind is krijgen we wel heel wat zout water over. Als we bij de haven aankomen nemen we per marifoon contact op en vragen of we meteen in een box mogen aanleggen, normaal moet je eerst naar de wachtsteiger, dan met je papieren neer de receptie, inchecken en betalen en dan krijg je een plek toegewezen. We krijgen nu via de marifoon een plek en daar kunnen we dan meteen heen, scheelt een keer aanleggen en afvaren in die wind. Die staat trouwens bijna dwars op de box waar we in moeten. ik neem en wijde bocht en vaar met flinke vaart in, daarna hard op de hohouwer zodat we mooi evenwijdig aan de vingersteiger eindigen. De gasten zijn geïmponeerd hoe wij in deze omstandigheden de boot toch (ogenschijnlijk) makkelijk in de box parkeren.

We lopen daarna naar het kantoor met onze papieren om ons te melden en daarna gaan we het stadje in. We kijken in de Mercado waar in de ochtend verse vis, vlees, groente en fruit te koop zijn. nu in de middag is het meeste dicht maar we kunnen we wel wat hapjes en een wijntje nuttigen.

 

We kunnen er nog wel een mooi stuk vlees koppen voor de grilplaat vanavond.

Van Rota gaan we naar Chipiona. Daar zijn we op de heenweg niet geweest. We gaan naar het strand, maar er staat veel wind dus we worden een beetje gezandstraald. We gaan dan maar wat drinken in een strandtent. in de avond lopen we naar het stadje, weer een hele mooie zonsondergang. We zoeken naar een restaurant met een beetje plaatselijke uitstraling. Het restaurantje dat op internet genoemd wordt zit vol, we proberen nog een ander maar daar spreekt niemand een andere taal dan Spaans. Dat wordt hem ook niet want het lukt niet eens om te bestellen wat we willen eten. We lopen dan maar ietwat teleurgesteld terug naar de haven. Daar hadden we ook 2 restaurants gezien waarvan er 1 wel goed uitzag. Gelukkig komt alles nog goed. De vrouwelijke ober spreekt netjes Engels en we eten heerlijk gegrilde zeebaars die we zelf mogen uitzoeken. We zien hier overigens eigenlijk geen buitenlanders, het is er dus niet heel toeristisch.

Van Chipiona gaan we naar Mazagon. Dat ligt in de monding van een rivier. Nederlanders die we tegenkomen zeggen dat er niets aan is, veel industrie. Als we in de buurt komen zien we inderdaad industrie en grote schepen die de rivier opgaan of voor anker liggen in zee. Mazagon en de marina liggen echter veel eerder op de rivier en daar merk je niet veel van die industrie. We gaan boodschappen doen en moeten daarvoor omhoog lopen naar het centrum. De havenmeester zegt 5 minuten lopen  maar ik time eerder 20 minuten. De winkel blijkt ook nog eens gesloten tot 1600 uur. Dan maar een drankje op het terras. We zien de ober plakjes ham van een dij afsnijden. Dat ziet er lekker uit dus ook maar bestellen. we doen boodschappen en eten op de boot sate van varkenshaas vanaf ons grilplaatje.

De volgende dag naar Ayamonte, de laatste plaats in Spanje. Er staat een goed windje dus lekker zeilen. Lange tijd is het donker schuin achter ons en we zien de regen daar vallen. We ontkomen er niet aan en ook bij ons gaat het flink regenen. Goed voor de zeilen maar minder voor de stuurautomaat want die stopt er mee wegens wateroverlast. Ik sta in korte broek achter het stur en ook ik sta te soppen. Mijn jack blijkt ook niet helemaal waterdicht meer. Omdat ik eerst nog denk dat het weer zo droog is laat ik het maar zo. Maar het duurt toch wat langer dus ik geef het stuur over en ga mijn zeilpak en laarzen aantrekken. Dat is in ieder geval weer lekker warm want ik had het koude gekregen door al dat natte.

 

 

 

 

Al voordat we in Ayamonte arriveren is het weer droog en zonnig. we lopen naar de stad en eten s’avonds wat in een restaurant op een plein. Gelukkig zijn we op tijd want even later staat er een behoorlijke rij met mensen te wachten op een tafeltje. Daarna wandelen we nog wat door het stadje met zijn mooie pleinen en gebouwen.

 

 

 

Tja, na Ayamonte zitten we weer in Portugal. We varen naar Villamoura. Onderweg zien we nog een enorme school dolfijnen.

Het zijn er zeker meer dan honderd. Ze springen soms ver boven water en een paar zwemmen even (niet lang) met de boot mee. het is de grote soort, die zien we niet zo vaak en die zwemmen ook minder mee met de boot.

we eten aan het water en gaan in de avond nog even langs bij onze stamkroeg hier, een ierse pub waar vaak live muziek is. Ook vanavond speelt er een band dus we zijn weer niet heel vroeg terug op de boot.

De volgende dag het laatste stukje naar Albufeira. er staat niet veel wind maar we zeilen toch met weinig snelheid, het is maar 7 mijl, vlak onder de rotsachtige kust zodat we deze goed kunnen bekijken.

 

 

 

 

We eten die avond wat in Albufeira town. Daar is het weer een gekkenhuis, druk en overal live muziek. De volgende dag gaan we naar het strand en halen we verse vis in de stad. s’avonds op de grilplaat lekker gegeten de laatste avond van onze gasten.

Wij blijven nog een weekje langer om de boot weer helemaal voor te bereiden op de winter in Albufeira. In het weekeinde is er een regatta vanuit onze haven en er wordt een enorm podium en feestterrein op het centrale plein opgezet. 3 avonden live muziek, allemaal eettentjes en winkeltjes, kortom gezellig weekeinde.

En nu bedenken waar we volgend jaar heen zullen gaan.