Als we de Cabo de Gata ronden varen we de Costa Blanca binnen. Het landschap ziet er meteen ook iets anders uit. We varen aan de rand van de Sierra Nevada en de bergen lopen min of meer uit tot in zee. Er zijn dus ook minder stranden hier en de afstanden tussen de havens wat groter. De eerste haven die we aandoen is San Jose. Een heel klein haventje waar eigenlijk maar plaats is voor een pasant. Wij zijn de gelukkige vandaag (nou ja gelukkig, ze rekenen 75 euro voor een nacht). En na drie dagen vragen. Het is wel een mooi strandplaatsje. we zien onderweg weer een walvis. Ik zie hem pal op tegenkoers aankomen en ga maar opzij. Ook deze gaat weer behoorlijk dicht langs ons heen. Nu wel op film.

als verwacht steekt er in de middag een forse wind op die ook nog eens precies op de havenopening staat. Er zijn vlagen van 38 knopen. Wij liggen aan een kade aan het begin en die houdt gelukkig de golven van wel 50 cm die de haven in lopen voor het grootste deel tegen. Ik vervang wel de meerlijnen met die met een rubber schokbreker, dat ligt een stuk beter.

De wind gaat in de nacht liggen dus we vertrekken de volgende ochtend vroeg voor een lange etappe, 70 mijl naar Cartagena. Een weinig wind mee dus op de motor. De spanningsregelaar heeft kuren en volgens de batterijmonitor geeft hij maar liefst 16,5 volt door aan de accu’s. Da’s nie goe, ik zoek onderweg contact met een specialist in Nederland. Uiteindelijk na wat gerommel door mij aan de bedrading werkt alles weer naar behoren. Na bijna de hele weg gemotord te hebben komen we in Cartagena aan. Een grote haven waarin ook twee jachthavens. Ondertussen zwemt er ook nog een stukje een hele grote dolfijn (of misschien toch wat anders?) met ons mee.

we zijn wel wat moe na zo’n dag dus van Cartagena zien we niks. Maar op de terugweg bekijken.

De volgende dag weer een behoorlijke etappe, bijna 65 mijl, naar Torrevieja. Er zijn weer drie jachthavens binnen de haven en wij liggen bij de real club nautico. Een prachtig clubgebouw en ook hier weer een zwembad erbij, heerlijk is dat toch als je na een warme dag zeilen even in het zwembad kunt verpozen. Het is een heel leuke stad met een kermis, boulevard en leuke winkelstraten. Ook een straatje met allemaal kraampjes waar ze de meest uiteenlopende dingen verkopen, zelfs electronica.

Maar wij moeten verder, op naar de volgende haven, Altea. Dat is bijzonder want daar liggen Klaas en Anneke, onze zeilburen uit Medemblik. Die hebben hier voor een jaar een box gehuurd. Het is een mooi weerzien, Ze hebben geregeld dat wij aan dezelfde steiger liggen als zij. S’avonds uit eten bij een belgisch restaurant. Ook in deze haven van de real club nautico weer een zwembad erbij trouwens. Dus in de middag even lekker zwemmen en zonnen, dan naar de beachbar op het strand net naast de haven voor een biertje of een cocktail en we hebben vis gehaald om met zijn vieren te visfonduen bij ons op de boot in de avond.

De volgende dag met de fiets er op uit en te voet de beklimming naar de kathedraal boven op de heuvel.

We blijven 3 nachten in Altea.

Dan door naar de laatste haven die we aandoen op het vasteland van Spanje, Moraira. Van daar steken we over naar Formentera, het eerste eiland dat we aandoen op de Balearen. Het was Klaas in een jaar niet gelukt om een overnachting te reserveren in deze haven, weinig bezoekersplaatsen en altijd vol. wij mogen er wel een nacht liggen. We worden aan de aankomststeiger geparkeerd en die ligt behoorlijk in de deining, we hebben een onrustige nacht. Het is er ook feestweek met live muziek. Wij zien alleen het voorprogramma dat tot na 12 uur duurt. Wij taaien dan af omdat we de volgende morgen vroeg vertrekken.