We kiezen voor de moeilijkere route naar Trinidad. In plaats van de snelweg gaan we door de bergen. Deze route werd ons door sommigen afgeraden, terwijl anderen het een mooie route noemden (als het maar wel droog was).
De route is inderdaad mooi, we zijn 5 keer gestopt onderweg om van het uitzicht te genieten en we hebben geluncht bij een restaurantje langs de weg met nog een hele groep cubanen (meer dan 30) die net na ons aankwamen in de laadklep van een open vrachtwagen.

Over 100 km doen we dan toch meer dan 4 uur, ook al omdat de weg soms inderdaad slecht is met gaten, onwijze hobbels van remmende zware vrachtwagens op warm asfalt en soms is de weg een stuk onverhard.
In Trinidad rijden we meteen goed. Weer dient zich een fietser aan als we aan het begin stoppen om de kaart te bestuderen, maar we willen het nu eerst zelf proberen en we vinden casa Tona vrijwel meteen omdat het in de hoofdstraat ligt. Het is een gezellig huis met een binnentuin waaraan de kamers liggen.

De eerste avond eten we in de casa en je raadt het al, kreeft.
De volgende dag hebben we een gids met een fietstaxi.

Hij laat ons vooral de andere kant van trinidad zien. We gaan naar de zwarte markt waar de cubanen met van alles en nog wat iets proberen bij te verdienen, we gaan langs een slager zonder enige koeling (ons wordt verzekerd dat het varken waar hij mee bezig is vanmorgen geslacht is) en net buiten de stad (precies bij het plaatsnaambord omdat ze niet in de stad mogen handelen) staan boeren met hun kraampje waar ze uien, aaardappelen etc. verkopen.
We gaan ook nog langs de stoomtrein die het momenteel niet meer doet en we gaan naar een sigarenfabriek om te zien hoe de sigaren gemaakt worden.

Iedereen probeert ons daar sigaren te verkopen, zelfs de securityman die er zit om te voorkomen dat de werknemers zelf de sigaren verkopen.
De middag brengen we door op het strand, playa Ancon bijna 15 km buiten Trinidad waar we ons heen laten brengen met een oude amerikaanse taxi. Het is een mooi strandje maar wel vooral voor de toeristen, niet echt voor de cubanen die zitten meer op playa Boca, dichter bij de stad. S’avonds eten we in een restaurant die om een grote boom heen is gebouwd, weer kreeft want die is hier bepaald niet duur.
De volgende ochtend is het een feestdag ter ere van Jose Marti, een held uit de cubaanse geschiedenis die veel heeft gedaan voor goed onderwijs. Alle scholen doen een voorstelling met slagwerk en majorettes op een plein in het centrum. Ze zijn allemaal prachtige gekleed, het krioelt er van de mensen want alle ouders zijn er ook. Ze zijn trots en het is zeker gezelligop straat.

S’middags gaan we nog een keer naar playa Ancon om lekker onder een palmboom aan het strand te zitten.

Morgen lange dag rijden van Trinidad naar Soroa, ongeveer 425 km.