Na een tocht van 60 mijl, ruim 10 uur, komen we in Denia aan. Waar we eigenlijk ook komen, het is overal vakantie, druk en gezellig. Ook hier weer waar in de zomer naast de haven een complete kermis staat. dus niet voor een weekje wat we in Nederland kennen maar de hele zomer. er zijn ook een paar mooie restaurants aan de haven en 2 nachtclubs. de ene is buiten en een beetje lounge achtig met cocktails, de andere zit in het ferry gebouw en draait knetterharde muziek. Boven Denia uit op een heuvel staat een kasteel, nou ja eigenlijk meer een ruine maar we gaan er toch naar toe want verwachten een mooi uitzicht over Denia en de haven.Er is hier ook wat te doen want ze herdenken de strijd tussen de Moren en de Christenen. De optochten zijn bijzonder want er zijn groepen die ridders uitbeelden en die de moren uitbeelden , de ene groep nog mooier gekleed dan de andere. Alle groepen hebben hun eigen orkest met slagwerk (zelfs van die grote pauken die op wagentjes worden voortgetrokken) en blazers dat dramatische muziek speelt, het lijkt op filmmuziek a la starwars. best indrukwekkend allemaal.En sommige groepen hebben ook nog een ruiter voorop rijden.

Van Denia gaan we naar Calpe. Bijzonder want staat bekend om het feit dat ze bijna nooit plaats hebben voor passanten, maar wel voor ons dus. De haven ligt achter een indrukwekkende rots.

We gaan even lekker naar het strand vlak naast de haven. Het kost wel wat moeite om een plekje te vinden.

Van Calpe gaan we naar Allicante, een wat grotere stad  waar we dan ook een nachtje extra blijven. ook hier weer een kasteel op een heuvel, mooi bij nacht.

ik maak ook van deze stop gebruik om het bijbootje schoon te maken en op te ruimen.

We hebben het bootje veel gebruikt tijdens ons verblijf op de balearen maar zullen het nu niet meer nodig hebben. Na schoonmaak kan het weer in zijn tas en in de bakskist, maakt het dek weer wat opgeruimder.

We gaan ook hier naar het kasteel op de heuvel. Het is ook een museum en er is weer een prachtig uitzicht over de stad en de haven.

Van Allicante gaan we naar Torrevieja. Hier zijn we op de heenweg ook geweest maar toen zijn we meteen doorgesjeesd naar Altea, nu zijn we iets vroeger en kunnen we het allemaal wat beter bekijken. er zijn in het havencomplex wel 3 marina’s. Wij kiezen  voor de Real club Nautico. Deze zit het dichtst tegen de binnenstad aan en heeft een zwembad voor de leden bij het clubgebouw. Het is heerlijk om aan het einde van de middag even lekker aan het zwembad te zitten.

S’avonds lopen we over de boulevard. er is ook hier weer een grote kermis die er de hele zomer staat. en langs een deel van de boulevard is een soort straatje waar allemaal kleine winkeltjes, formaat container, staan waar de duvel en z’n ouwe moer verkocht worden. Veel prularia. Het is er wel heel erg druk, je loopt hier niet, je schuifelt.

in Spanje wordt laat gegeten. wij gaan op aanraden van de receptie van de haven naar een restaurantje waar veel plaatselijke mensen eten. Op een of andere manier kunnen ze hier de inktvis klaarmaken zodat die zacht en gegrild op je bord komt, echt anders dan thuis. Die vinden wij erg lekker en eten we dus best vaak.

Van Torrevieja gaan we naar Cartagena. Ook hier zijn zijn we op de heenweg geweest maar toen kwamen we in de avond aan en gingen we vroeg in de ochtend meteen weer door. Nu blijven we er een paar nachten om de stad te bekijken. Er is trouwens ook een wasmachine zodat we de boel ook meteen weer eens kunnen wassen. Van de haven is het maar een klein stukje lopen naar het centrum met een grote, gezellige winkelstraat. 
In Cartagena, met name in het oude centrum, wordt veel opgegraven. we fietsen naar een park dat feitelijk midden in de woonwijk ligt maar waar men allerlei romeinse gebouwen zoals een aantal windmolens, huizen etc. heeft gevonden en deels blootgelegd. aan de ene kant ziet het er soms wat rommelig uit maar er wordt aan gewerkt om het er goed uit te laten zien.

Zo is er pas in 1991 een groot romeins theater midden in de stad gevonden. Dat is nu een museum maar er stonden voor 1991 dus gewoon huizen over heen! Die hebben ze allemaal afgebroken en toen kwam er een behoorlijk groot theater onder vandaan. delen ervan bleken al die tijd overigens al wel deel van het dagelijkse leven uit te maken want een deel van een trap was altijd al in gebruik tussen 2 huizen zonder dat men door had dat deze deel was van iets veel groters. Het kwam allemaal in een stroomversnelling toen men de kerk, linksboven op de foto ging restaureren en men onder de vloer allemaal romeins spul tegen kwam.

Kortom Cartagena is een interessante stad met mooie gebouwen en romeinse opgravingen. Toen we overigens op de fiets boodschappen gingen doen kwamen we door een ander deel van de stad dat er behoorlijk minder mooi uitzag.

Van Cartagena gaan we naar Aguilas en daarna nar Carrucha. deze 2 havens hebben we op de heenweg overgeslagen maar doen we op de terugweg wel aan. de haven in Aguilas is niet heel groot maar heeft gelukkig wel plek voor ons. aanleggen valt nog niet mee want gaat ook hier op z’n meditterraans, dus met de voor- of achterkant naar de steiger en dan met een mooringlijn vanaf de steiger naar voren lopen en flink aantrekken om de boot recht en van de steiger af te trekken. we hebben de wind van opzij en er staat zeker windkracht 4. de plek die ze eigenlijk voor ons in gedachten hebben ligt vrij, dwz heeft geen boten naast ons. dat betekent dat als ik naar de steiger vaar voordat ik met de mooringlijn voor de boot ben de kop allang is weggewaaid, dus we vragen een plek die ons de mogelijkheid geeft onze boot tijdelijk even tegen die van de buurman aan te laten zakken zodat we de tijd hebben om de mooringlijn netjes uit te lopen en goed vast te maken. gelukkig vinden ze een plek waar dat kan. De haven ligt in een vakantie complex, maar dat is wel ruim een kilometer of 2 buiten het plaatsje zelf. vanaf de haven naar het plaatsje is het helemaal strand met een wandelboulevard.

we lopen het hele eind naar het plaatsje om de boel te bekijken. ook hier weer echt vakantie achtig.

De volgende dag naar Carrucha. een aantal jaar geleden is hier een nieuwe marina gerealiseerd. Er was al een haven(tje) maar die is nu voor de plaatselijke vereniging. De marina is bijna leeg en daardoor kunnen we op zijn Nederlands gewoon langszij aan de steiger.

er liggen naast ons maar 4 andere boten aan de steigers waar wel ongeveer 30 boten zouden kunnen liggen. de haven ligt hier wel midden in de stad. Het is er net zo vakantie achtig als in de andere plaatsjes waar we geweest zijn. eigenlijk ongelooflijk dat je langs de hele oostkust, wek plaatsje je ook naar toe gaat diezelfde vakantie achtige sfeer hebt.

Zo begin augustus is het de drukste periode op de balearen. Dat merken we omdat zelfs de meerboeien die we eerder konden huren via een app allemaal verhuurd zijn op alle dagen. Nou ja, op een plek na dan. Ses Salines is een baai aan de zuidkant van Ibiza. Hij geeft beschutting tegen noordwest tot noordoost. Wij huren hier een boei op 2 verschillenden dagen. Het lukt ons ook om een plekje voor een nacht te bemachtigen op St Eulalia. Dat komt goed uit want mijn broer en schoonzus komen een paar dagen over uit Nederland. Na een avondje loungen op Eulalia gaan we naar de meerboei in de baai Ses Salines. De wind staat goed uit het noordoosten maar de deining staat uit het zuidwesten waardoor de boot gigantisch rolt. Eerst maar even zwemmen in het heldere water. AUW, ik wordt gebeten door iets en zwem gauw terug naar de boot. Het blijkt een kwalletje van pakweg 5 cm. het wordt al gauw een soort brandblaar van wel 10 cm. We zoeken op internet wat te doen. Blijkt er een kwallen app te zijn die voor de baaien op Ibiza aangeeft of er op dat moment veel kwallen voorkomen. Voor onze baai blijkt de kans vandaag 90% te zijn. Nou dat heb ik gemerkt.

Aan het strand is het druk en er zijn 2 strandtenten dus we gaan wat drinken, mogelijk met een tapas, op de kant. Daarvoor moeten we met de bijboot naar het strand. Als we daar vlak bij zijn zien we dat de branding toch wel behoorlijk is en ons kleine bootje met 4 mensen er in zwaar beladen. Ik zie ook de bodem snel op ons afkomen. Ik geef nog een keer gas en trek daarna de motor omhoog. We halen het strand niet en een golf slaat half over de boot. Mijn broer en ik springen uit de boot, staan tot heuphoogte in het water en het blijkt ook nog eens een bodem vol met stenen. Ik had mijn slippers nog aan en die sneuvelen beide. Tevens hebben mijn broer en ik allebei wondjes aan de voet van de stenen. We slepen de boot gauw het strand op. Die staat half vol met water maar we zijn gelukkig niet omgeslagen. We drinken en eten wat in een van de strandtenten en proberen te bedenken hoe we dit op de terug weg gaan doen. We zien dat de watertaxi die er ook vaart op een andere plek landt. Daar blijken in ieder geval minder stenen op de bodem. Hij landt ook niet op het strand maar iedereen moet uitstappen een een stukje door het water waden. Enfin zo komen wij weer heelhuids op de boot aan.

De volgende dag gaan we weer terug naar Eulalia. De enige haven waar we een plek konden krijgen. Dat wil zeggen, je kunt wel op eigen anker ergens gaan liggen natuurlijk maar ook die plekken zijn heel druk zodat je hutje mutje ligt of alleen nog plek hebt ver van de kant in dieper water en daar hebben wij niet genoeg ketting voor.

Een vriend van mijn broer heeft een huis en een boot op Ibiza en is er ook. We hebben afgesproken naar de zuidwest kant van Formentera te gaan en daar te lunchen bij Ensenada de Tramontana. Er staat behoorlijk wat wind als we daar aankomen, ongeveer windkracht 5. Prachtig blauw en helder water. Maar ook hier weer veel boten voor anker en we hebben 2 pogingen nodig om ergens mooi tussen te komen zonder dat we te dicht op een andere boot liggen.

ik besluit om aan boord te blijven, de rest gaat lunchen aan de kant. Ik zwem met de snorkel rond de boot en volg de ketting om te kijken of het anker zich goed heeft ingegraven. Hetnis hier ongeveer 8 meterndiep en ik zie de ketting haarscherp over de bodem lopen. Het anker ligt keurig onder het zand.

De terugweg naar Eulalia is toch gauw bijna 3 uur en we komen dan ook precies voordat het donker wordt weer aan.

De volgende dag gaan we met de bus naar Ibiza stad. We hebben een ervaren reisleider want mijn broer komt er minimaal een keer per jaar. Het is een leuke stad met een ommuurd oudste deel op de heuvel.het is een mooie besluiting van onze periode op de Balearen. Morgen nog een nachtje aan een meerboei bij Ses Salines aan de zuidkant van Ibiza en dan steken we weer over naar het vasteland, de oostkust van Spanje.

We steken van Mahon op Menorca over naar Alcudia. Dat ligt in een grote baai aan de noordoostkant van Mallorca. Het is de grootste vakantiebaai van Mallorca met wel 25 km strand en een doorlopende bebouwing met appartementen en hotels aan de kust. Ook Alcudia is zeer vakantie achtig. In de haven een rij met restaurants en als je de stad inloopt kom je op een boulevard waar je zeker s’avonds over de hoofden kan lopen. Er is echter ook het oude Alcudia, dat ligt 1,5 km verder en dat is nog echt een oud stadje.we fietsen daar naartoe, ook al omdat er een grote supermarkt zit waar we inkopen kunnen doen. Op de terugweg lijken de fietsjes dan ook op een pakezel. Vooral drinkwater, wat in flacons van 6-8 liter zit en waar we best veel van gebruiken tikt aan.

Er is ook een golfbaan net buiten Alcudia aan de kust. Die zagen we toen we kwamen aanvaren. We fietsen er naartoe om een kijkje te nemen en te informeren naar de mogelijkheden. Blijkt nog een lastig stukje fietsen. Het is niet veel meer dan 3 km maar wel met 3 venijnige klimmetjes erin. De baan ziet er prachtig uit, is ook duur om te spelen maar ze blijken een aanbieding te hebben voor de “twilight”. Dat betekent na 16.00 starten. Die boeken we voor de dag er op. Als we de dag erop met onze golfuitrusting bij de taxi standplaats aankomen blijkt er een hele rij met mensen te staan die allemaal op een taxi wachten, die er niet is. Ook na 10 minuten nog geen taxi te zien. Wij gauw terug naar de boot en de fietsjes gepakt. We fietsen met de golftas op de rug naar de golfbaan. Misschien iets te veel warming up met deze temperaturen.

Gelukkig zit in de boeking ook een buggy, dat scheelt. Er is zelfs een koelbox in de buggy die door de caddy van een koude plaat wordt voorzien en ze doen er ook nog 2 flesjes koud water in. Wat een service!

De baan is fantastisch, waarschijnlijk de mooiste waar ik tot nu toe op het gespeeld. Het gras op de fairways (alle fairways) is net zo mooi als bij ons in NL op de greens, ongelooflijk.als we van de baan afkomen moeten we weer met de fietsjes naar huis…… gelukkig komt er nu een taxi aanrijden om iemand bij het restaurant van de golfbaan af te zetten en kunnen wij de fietsjes en de golftassen in de taxi stouwen, dat scheelt.

We schuiven van Alcudia op naar Bonaire, dat is een baai verder naar het noorden. Bonaire is een kleine haven en ook een klein plaatsje. Wij zijn de enige passant en we liggen aan de aankomststeiger helemaal in de havenopening, achter een hele hoge muur. Hier blijkt in 2012 een megastorm met 100 knopen gewoed te hebben. De golven sloegen zo massaal over de toen lagere muur dat er in de haven 24 boten op de rotsen zijn gezet en gezonken. Daarna hebben ze de muur een stuk hoger gemaakt.Als we aankomen moeten er een paar motorbootje verschoven worden zodat wij aan de aankomststeiger kunnen liggen. die bootjes komen lunchen in het restaurant omdat dit goed is volgens de marinero. Wij nemen er ook een kijkje en eten er een heerlijke paella marisco.

Er is ook een strandje een stukje naast de haven. Toch nog een pittig loopje maar wel mooi.

Net buiten de haven zit een loungebar. Dat horen we al van verre. S’avonds nemen we dan ook een kijkje en drinken we er een biertje. De volgende dag varen we naar de overkant van de baai waar we aan een meerboei gaan liggen bij de baai van Formentor. Een mooie baai met een hotel waar ooit Rainier van Monaco en zijn Grace kelly zijn getrouwd. Het is een wat duurdere gelegenheid en dat merk je goed aan het publiek en de prijzen bij het restaurant aan het strand waar we wat drinken. Het strand is wel mooi.we liggen mooi achter een eilandje.

de volgende dag gaan we om de noodpunt van Mallorca en op weg naar Soller. Daar komen Vrienden die toevallig op Mallorca zijn een dagje inc. Een nacht aan boord. In Soller is geen plaats in de haven dus we moeten in de baai op eigen anker. Dat valt nog niet mee want als wij er aankomen ligt het al vol met boten voor anker. We doen een eerste poging maar dan vindt een fransman dat we te dicht bij hem liggen. We krijgen aanwijzingen van een spanjaard en doen een tweede poging. Nu vindt iedereennom ons heen kennelijk dat we goed genoeg liggen want we krijgen geen commentaar meer.onze vrienden gebeld dat we gearriveerd zijn en hen opgehaald met de bijboot. In de avond probeert er toch nog een zijn boot tussen de al liggende boten te wurmen maar dat levert veel geroep op en hij neemt een wijs besluit en zoekt een andere plek. Als de nacht valt besluiten we ankerwacht te houden. We stellen het ankeralarm in op de plotter en op een app op de telefoon. Er staat (gelukkig) niet veel wind maar die draait wel compleet de andere kant uit die nacht. Dat levert dus wel een keer of 8 alarm op. Er slapen er 2 in de kuip om de boel in de gaten te houden en we zien dat ook op andere boten. Sommige mensen lopen elk uur met een zaklantaarn te schijnen of alles wel goed ligt.alles gaat goed en de volgende dag gaan we, enigzins opgelucht op weg naar puerto D’Antraitx. Ook daar is geen plek in de haven maar we kunnen wel aan een meerboei. De zoon en schoondochter van onze vrienden wonen een jaaartje op Mallorca en zijn naar d’Andraitx gekomen. We eten met zijn allen gezellig op een terras waarna we weer afscheid nemen van onze vrienden. We liggen nog 2 nachten aan de meerboei en dan zeggen we Mallorca goodbye en varen weer naar Ibiza.

We gaan via de zuid en zuidoost kant van Mallorca richting Menorca. De eerste nacht liggen we aan een meerboei in de baai van Palma. Het heet daar Cala Blava. Het is feitelijk nogal open naar noordwest, noord en west. De voorspelling is dat het noordoost wordt dus moet goed gaan. Nou, niet helemaal want de wind staat natuurlijk gewoon west als we daar s’middags aankomen. We kiezen in eerste instantie een boei zo dicht mogelijk onder de kust om zoveel mogelijk beschutting te krijgen. Maar het is daar minder dan 3 meter als we richting strand zwaaien. Dan toch maar wat meer naar buiten een boei genomen waar het 7 meter diep is. Gelukkig gaat de wind bijna liggen en ook nog de goede kant op in de nacht. Hebben we toch goed geslapen. Er liggen trouwens maar 3 boten in de nacht. We voeren dan ook een ankerlicht in de top van de mast (wit, rondschijnend) om in het donker zichtbaar te zijn voor evt varende boten.

De dag er op gaan we naar Porto Colom aan de zuidwestkust van Mallorca. Dit is een mooie zeer beschutte baai. Er is een gemeente haven en er is een club nautico. Deze laatste heeft naast een paar steigers (2) ook een hele hoop meerboeien in de baai liggen.Wij hebben er een gehuurd voor 2 nachtenwe gaan met de bijboot naar de kant om boodschappen te doen en op een prachtig terras een koud biertje te drinken.Dit is een van de mooiere baaien die we hebben aangedaan deze vakantie.

Van Porto Colom gaan we naar Mahon op Menorca. Dat is weer een pittige dag want het is maar liefst 60 mijl. Ook de baai van Mahon is een hele grote baai. Wij liggen daar aan een drijvend pontoon. Ons eigen eiland als het ware. Wel gewoon stroom en water en ze hebben er zelfs een douche (koud water) gemaakt.

ons plan was om een rondje langs de noordkant van Menorca te varen. De windvoorspelling gooit echter roet in het eten want er wordt weer een paar dagen veel wind noord-oost verwacht. We blijven dan ook maar aan ons drijvende eiland liggen (islas flottante) en gaan met de bus naar Ciutadella, het plaatsje aan de andere kant van het eiland. We hebben wel geprobeerd een ligplaats te krijgen hier, maar het is een kleine haven met weinig plek. Het is wel een mooi oud plaatsje.

ook langs de baai van Mahon zijn leuke kleine inhammen met dorpjes en restaurantjes. Wij bezoeken er een met de bijboot.na 4 nachten in Mahon is het bijgestelde plan om over te steken naar de noordkant van Mallorca.

De haven van Palma is groot. Er zijn wel 8 marinas in de haven (naast een aanlegplek voor wel 5 cruiseschepen en een plek voor grote ferries tussen de eilanden)

Toch is het ook hier heel moeilijk om in de zomermaanden een plekje te bemachtigen. Mensen schijnen al maanden van te voren gereserveerd te hebben (wordt ons steeds verteld).

Wij gebruiken een app, Navily, waar alle havens in zijn opgenomen. Sommige kun je proberen te reserveren binnen de app, van andere staan in ieder geval de gegevens inc telefoonnummer en ook reviews van anderen wat ze er van vonden. Via Navily hebben wij in de charterhaven weten te reserveren. Deze ligt het dichtst bij de oude stad ook nog eens. De haven wordt door zo’n 6 charter bedrijven gebruikt. De boten zijn in principe vanaf zaterdag tot vrijdag weg en dan kun je er een plek huren. Vrijdagmiddag moet je er uit want dan komen alle charterboten binnen voor een bemanningswissel en zaterdagmiddag na 17 kunnen wij er weer in. Ook nog eens voor een schappelijk tarief. Bijkomend voordeel is dat de chartermaatschappijen allemaal onderhoudsmannen hebben rondlopen om probleempjes op te lossen zodat de charterboten weer snel het water op kunnen. Door de week zijn deze mannen niet te beroerd om je te helpen met gereedschap ofzo. We liggen in totaal 5 nachten in Palma. Het is een geweldig mooie stad, zeker het oude gedeelte met de kathedraal.er zijn mooie soms steil op of aflopende straatjes (soms een grote trap eigenlijk) met leuke winkeltjes. Er zijn mooie pleintjes met tapas restaurantjes en lounge barrenen we zijn op de fiets naar het Bellver castle gereden (dat was echt super warm daar).het uitzicht vergoedde veel zullen we maar zeggen. Tussendoor moesten we dus voor een nacht een andere haven zoeken. Eerst geinformeerd bij deze.maar die hadden alleen boxen vanaf 20 meter met de daarbij horende prijs. We zijn een nachtje naar de koninklijke verhuisd. Daar hebben ze dan wel weer een zwembad bij het clubgebouw dus weer heerlijk gezwommen daar.tijdens de avondwandeling horen we muziek en speelt er een (griekse, echt waar) band op een pleintje met de kathedraal als achtergrond.als dat niet mooi is….

de volgende dag bezoeken we de kathedraal. Die is best bijzonder, oud en groot.Gaudi heeft geholpen bij de restauratie en dat kun je op sommige plekken wel zien.

na 5 nachten gaan we op weg naar Menorca.

Wij zijn van huis uit niet van die ankeraars. De kans dat je anker niet houdt omdat het hard begint te waaien of de wind komt ineens van de andere kant trekt ons allemaal niet zo aan. Aan de andere kant lig je vaak wel idyllisch in een mooie baai voor het strand.

Op een eiland als Ibiza waar maar weinig havens zijn moet je echter wel wat want er is geen haven of geen plek in de haven. In een aantal baaien zijn meerboeien gelegd die je kunt huren. Die geven iets meer zekerheid dan je eigen anker (maar dat is misschien ook alleen maar een beetje ons gevoel). Komt nog bij dat het hier in juli en augustus meer dan druk is waardoor iedereen (lijkt wel) in dezelfde baai wil ankeren. Het ligt dan ook vaak dichter bij elkaar dan wij zouden willen. In Nederland leren we dat we 5 maal de diepte aan ketting gebruiken om het anker goed te hebben liggen. Dat betekent op 6 meter diepte, 30 meter ketting. Echter spanjaarden en franzoosen gebruiken vaak maar 3 of 4 maal de diepte, dus zo’n 20 meter ketting. Dan krijgt je boot een andere zwaai als de wind van richting verandert en hij verliest ook eerder grip als de wind toeneemt. Dat alles zorgt er ook voor dat als wij wel op eigen anker liggen dat we niet echt van boord durven, tevens houden we in de nacht ankerwacht om de boel in de gaten te houden als de omstandigheden veranderen. Tevens hebben we op de plotter een ankeralarm, dat mbv de GPS positie alarm geeft als je meer dan de ingestelde meters van je plek gaat en een anker alarm app op de telefoon die min of meer hetzelfde werkt.

In de baai van Soller hadden we gasten, Ton en Ans, toen we op eigen anker, hutje op mutje lagen. We hebben in de kuip geslapen Ton en Yvonne tot 04.30 en Benno daarna. De wind draaide in de nacht 180 graden waardoor iedereen rond zwaaide. Het ankeralarm ging dus wel een paar keer af. Alles ging overigens verder goed want er was weinig wind. Opvallend was wel dat het anker nog op de elfde plek lag als we het hadden laten vallen (en in de ochtend dus feitelijk achter onze boot) en dat de ketting met een bocht liep.

We waren ook zeker niet de enigen die buiten sliepen, op meerdere boten zagen we mensen in de kuip of zelfs voor op de boot slapen (het was warm dus feitelijk heerlijk slapen buiten), en ook mensen met zaklantaarns die in de nacht een controlerondje liepen om te kijken of alles nog goed ging.

we hebben een aantal keren aan een meerboei gelegen. Feitelijk is dat een boei aan een brok beton. Overal waar we dat deden was een marinero, een persoon in een rib die helpt bij het aanleggen aan de boei door je touwen door de ring te halen (en geld te collecteren, de prijzen lopen uiteen tussen de 30 en 42 euro per nacht). Als we aan een meerboei liggen durven we wel naar de kant om wat te eten aan het strand of om even boodschappen te doen. Maar sommigen gaan dan gewoon een dagje weg, met de bus naar Ibiza of Palma, dat durven wij toch niet.

Er is ook een app waarop je van bijna elke baai kunt zien tegen welke windrichting je er beschut ligt. Samen met de windvoorspelling kun je zo plannen waar je de nacht het beste kunt liggen. Zoals eerder gezegd ben je dan niet de enige, als je laat in de middag aankomt lig je bijna buiten de baai. Minder beschutting en vaak ook veel dieper water, soms al 13 – 15 meter diep. Er zijn dan ook mensen die daar geen zin in hebben en hun boot ergens tussen proberen te wurmen waardoor ze veel te dicht op de buren komen te liggen. Na wat discussie (oprotten) zoeken ze dan meestal een andere plek.

Ik vond veel baaien al sowieso heel open, ik denk bij een baai altijd aan een opening en zeer beschutte lagune. In werkelijkheid zijn veel baaien volkomen open naar zee toe en lig je er dus vooral goed als het hoger wal is. Omdat de wind hier heel vaak meerdere keren per nacht van richting verandert komt het zeer regelmatig voor dat je s’avonds rustig en hoger wal ligt en vroeg in de ochtend wakker wordt omdat de wind gedraaid is en de golven de baai inlopen.

Bij ses Salines aan de zuidkust van Ibiza lagen we aan een meerboei en hadden we de combinatie van oostenwind (was hoger wal) maar swell uit het zuidwesten waardoor de boot enorm lag te rollen. Ik moest soms mijn matras vastpakken om niet in bed heen en weer te rollen, dan wil je best wel vroeg vertrekken😜.

St Eulalia is een leuk kustplaatsje aan de zuidoostkant van Ibiza. Omdat er alleen een 15 meter box beschikbaar is moeten we een hoger tarief betalen. Ze werken danook nog met “packages” voor water en stroom. De minimum package voor ons kost bijna 30 euro voor een nacht. We nemen dus geen stroom en water.

Het is hier zo vakantie gericht dat we aan de wandelpromenade aan zee een restaurant vinden waar ze hollandse bitterballen en kroketten serveren.het ziet er overigens wel heerlijk uit hier met al die palmbomen, het strand, de zee. Echt een vakantiegevoel krijg je er van.

De volgende dag weer een behoorlijke trip van St Eulalia naar Palma de Mallorca.

Van Moraira zeilen we 60 mijl naar een baai aan de noordkant van Formentera, Calo de s’Oli. Hier hebben we een meerboei gehuurd voor een nacht (duurder dan een haven in Nederland). Je mag hier niet je eigen anker gebruiken vanwege Posidonia (zeegras). Dat moet beschermd worden en doordat rond de eilanden in de zomer extreem veel geankerd wordt verdwijnt er veel zeegras (beschadigd door de ankers). Het is dus nu in een aantal baaien verbode te ankeren. In een deel kun je nu helemaal niet meer liggen en in een aantal andere zijn door een organisatie meerboeien gelegd. Die kun je via een app reserveren en betalen.

Het water is hier zeer helder, we liggen op 7 meter diepte en kunnen de bodem haarscherp zien evenals veel vissen die rond de boot zwemmen. We liggen vlak naast een lagune en de haven an Formentera. Daar is nooit plek in de zomer, altijd vol en daarnaast vragen ze 275 euro per nacht voor onze boot! We blazen onze bijboot op, hangen het motortje er achter en varen een stukkie naar de lagune bij de ingang is het zo ondiep dat we iemand in het water zien lopen als we daar aankomen.overdag is het nogal bumpy vanwege het vele verkeer hier. De hele dag scheuren de meest fantastische, soms hele grote (50 meter of meer is hier normaal) jachten vol gas de baai voorbij. De golven rollen wel naar binnen. S’avonds komt dan de rust en lig je prachtig, tenminste als de wind uit de goede hoek staat.

Op Ibiza zijn maar 3 havens, ibiza stad, st Antoni de portmany en st Eulalia. Het is ons niet gelukt om van te voren te reserveren. Het is in de zomer zo druk dat ze met een waiting list werken. Je belt dan in de ochtend, wordt op de lijst gezet en als je een van de gelukkigen bent dan wordt je in het begin van de middag gebeld dat je een plekje hebt. St Eulalia heeft een plekje voor ons. Het is ons ook gelukt om op Palma de Mallorca een plek te reserveren. Het plan wordt dus om via de zuidoost kant van Ibiza door te varen naar Mallorca.

Als we de Cabo de Gata ronden varen we de Costa Blanca binnen. Het landschap ziet er meteen ook iets anders uit. We varen aan de rand van de Sierra Nevada en de bergen lopen min of meer uit tot in zee. Er zijn dus ook minder stranden hier en de afstanden tussen de havens wat groter. De eerste haven die we aandoen is San Jose. Een heel klein haventje waar eigenlijk maar plaats is voor een pasant. Wij zijn de gelukkige vandaag (nou ja gelukkig, ze rekenen 75 euro voor een nacht). En na drie dagen vragen. Het is wel een mooi strandplaatsje. we zien onderweg weer een walvis. Ik zie hem pal op tegenkoers aankomen en ga maar opzij. Ook deze gaat weer behoorlijk dicht langs ons heen. Nu wel op film.

als verwacht steekt er in de middag een forse wind op die ook nog eens precies op de havenopening staat. Er zijn vlagen van 38 knopen. Wij liggen aan een kade aan het begin en die houdt gelukkig de golven van wel 50 cm die de haven in lopen voor het grootste deel tegen. Ik vervang wel de meerlijnen met die met een rubber schokbreker, dat ligt een stuk beter.

De wind gaat in de nacht liggen dus we vertrekken de volgende ochtend vroeg voor een lange etappe, 70 mijl naar Cartagena. Een weinig wind mee dus op de motor. De spanningsregelaar heeft kuren en volgens de batterijmonitor geeft hij maar liefst 16,5 volt door aan de accu’s. Da’s nie goe, ik zoek onderweg contact met een specialist in Nederland. Uiteindelijk na wat gerommel door mij aan de bedrading werkt alles weer naar behoren. Na bijna de hele weg gemotord te hebben komen we in Cartagena aan. Een grote haven waarin ook twee jachthavens. Ondertussen zwemt er ook nog een stukje een hele grote dolfijn (of misschien toch wat anders?) met ons mee.

we zijn wel wat moe na zo’n dag dus van Cartagena zien we niks. Maar op de terugweg bekijken.

De volgende dag weer een behoorlijke etappe, bijna 65 mijl, naar Torrevieja. Er zijn weer drie jachthavens binnen de haven en wij liggen bij de real club nautico. Een prachtig clubgebouw en ook hier weer een zwembad erbij, heerlijk is dat toch als je na een warme dag zeilen even in het zwembad kunt verpozen. Het is een heel leuke stad met een kermis, boulevard en leuke winkelstraten. Ook een straatje met allemaal kraampjes waar ze de meest uiteenlopende dingen verkopen, zelfs electronica.

Maar wij moeten verder, op naar de volgende haven, Altea. Dat is bijzonder want daar liggen Klaas en Anneke, onze zeilburen uit Medemblik. Die hebben hier voor een jaar een box gehuurd. Het is een mooi weerzien, Ze hebben geregeld dat wij aan dezelfde steiger liggen als zij. S’avonds uit eten bij een belgisch restaurant. Ook in deze haven van de real club nautico weer een zwembad erbij trouwens. Dus in de middag even lekker zwemmen en zonnen, dan naar de beachbar op het strand net naast de haven voor een biertje of een cocktail en we hebben vis gehaald om met zijn vieren te visfonduen bij ons op de boot in de avond.

De volgende dag met de fiets er op uit en te voet de beklimming naar de kathedraal boven op de heuvel.

We blijven 3 nachten in Altea.

Dan door naar de laatste haven die we aandoen op het vasteland van Spanje, Moraira. Van daar steken we over naar Formentera, het eerste eiland dat we aandoen op de Balearen. Het was Klaas in een jaar niet gelukt om een overnachting te reserveren in deze haven, weinig bezoekersplaatsen en altijd vol. wij mogen er wel een nacht liggen. We worden aan de aankomststeiger geparkeerd en die ligt behoorlijk in de deining, we hebben een onrustige nacht. Het is er ook feestweek met live muziek. Wij zien alleen het voorprogramma dat tot na 12 uur duurt. Wij taaien dan af omdat we de volgende morgen vroeg vertrekken.

Het was aan de Costa del sol, tingelingeling. Was ooit een liedje van de zangeres zonder naam. Als je bij Gibraltar de hoek om gaat, de Midellandse zee in en langs de oostkust van Spanje weer omhoog, dan is het eerste stuk tot aan Almeria de Costa del sol.

Enorm veel (hoge) bebouwing langs de kust met allemaal badplaatsjes. Stranden maar daar vlak achter behoorlijke bergen.gelukkig wel veel haventjes, gemiddeld om de 25 mijl is er wel een.

We zijn nauwelijks langs de rots van Gibraltar en kijken naar het landschap als we naast ons met enorme kracht lucht horen spuiten. Met een behoorlijke snelheid zwemmen twee enorme walvissen, ik schat ze op zeker 15 meter, tegen ons in en passeren ons op nauwelijks 20 meter. Dat was indrukwekkend en tegelijkertijd schrikken zo dichtbij. Van de schrik slagen we er ook niet in om een goede foto te maken. Later komen we nog dolfijnen tegen en die zwemmen nog heel even met de boot mee.

We gaan als eerste naar Estepona. Een echte toeristen badplaats. om de haven heen allemaal restaurantjes en cocktailbars. We eten uiteindelijk aan boord nadat we naar de supermarkt zijn gewandeld.

De volgende dag door naar Marbella. Gelukkig zijn daar twee havens, de bekendste is puerto Banus. Daar liggen allemaal miljoenen jachten. Als wij daar hadden gaan liggen moesten we 125 euro voor een nacht betalen. Wij gaan naar de gemeente haven iets verder, eigenlijk bij de oude stad. Daar betalen we 38 euro, een stuk schappelijker. ook hier blijven we een nachtje. Om de haven heen hetzelfde concept als de andere havens, allemaal restaurantjes en cocktailbars. S’middags zitten we nog even lekker op het strand. De spanjaarden gaan “en masse” om een uur of 6 nog naar het strand met het hele gezin. Daar zitten ze dan tot de zon ondergaat, een uur of half tien. Dan kleden ze zich om en gaan spazieren en eten. De restaurants gaan vaak pas om negen urr open en het helemaal niet gek hier als je om een uur of 11 gaat eten, anders dan bij ons dus. De haven is altijd een aantrekkelijk punt om naar toe te wandelen en we zien dan ook elke avond/nacht, zelfs om half twee in de nacht nog hele gezinnen met kleine kinderen voorbij komen (aapjes kijken zouden wij zeggen).

de volgende dag gan we naar Benalmadena, dat is het dorp voor Malaga. In Malaga is geen marina, hier wel. Het is de afstap haven voor Hans en Kitty die de volgende dag met de taxi in 15 minuten op Malaga airport staan om na 2 weken meevaren weer naar huis te varen.

Wij varen diezelfde dag nog naar Caleta de Velez. Dat is vooral een visserijhaven, maar er is ook een kleine jachthaven achterin. Er zijn niet veel gastenplekken maar gelukkig nog wel een voor ons. Vlak achter de haven is een kermis en er staat en feesttent waar muziek klinkt. We lopen er naartoe en er wordt opgetreden door de plaatselijke flamenco groepen. Erg leuk. We blijven een dagje langer om schoon schip te maken. Er is een wasmachine in de haven dus we wassen weer eens alle beddegoed, handdoeken etc.

De volgende dag varen we naar marina del este. Dat is een heel leuk klein haventje met een grote rots midden in de haven. Op de kant allemaal restaurants en winkeltjes.erg charmant deze plek.

Dan door naar Motril. Grote commerciele haven, we zien wel 7 cruiseboten liggen als we aankomen, en helemaal achterin de haven een jachthaven. Zowaar met een vingersteiger. Vanaf Gibraltar hebben we alleen maar de “meditterenean mooring” methode gehad. Dat betekent dat je met de voor- of achterkant, meestal de achterkant want dat stapt makkelijker af, naar de kade/steiger gaat en dan geeft de Marinero een mooringlijn aan die je langs de boot naar voren moet lopen en dan flink aantrekken en voor vastzetten op de kikker. Deze mooringlijnen zijn aan grote ingegraven betonnen blokken vastgemaakt.

Het is een zeilclub en ze hebben er zelfs een zwembad bij in de haven en als je er ligt mag je er gebruik van maken. Dat doen we met plezier. Om een uur of 6 komen er hele families met kinderen, ik denk uit de buurt naar het zwembad. Wij taaien om half acht af want we gaan in het restaurant bij de haven eten. Zij hebben ook een scherm hangen zodat we naar het Nederlandse dameselftal kunnen kijken die de kwartfinale spelen tegen Italie. We zijn de enige die er in geinteresseerd zijn overigens en ze winnen weer.

de volgende haven is Almerimar. De haven gaat deels door de bebouwing, zeg maar een soort kanaal tussen de huizen. Wij liggen in het kanaal Barcelona. Het valt ons op dat de haven minstens voor de helft leeg is. Het schijnt hier vooral een populaire overwinterhaven te zijn met concurrerende prijs. Dat is nu niet echt zo want de prijs is boven de 50 euro per nacht.

De volgende dag vieren we mijn verjaardag door een rondje te golfen op de golfbaan die niet veel meer dan 100 mtr van de boot ligt. Het is laagzeisoen in de zomer, want te warm, dus we kunnen voor een schappelijk tarief spelen en er is plek zat.

s’avonds dineren we in een restaurant aan de haven, heerlijk gegeten.dan schuiven we op naar Aquadulce. De laatste haven van de Costa del Sol. We liggen aan de hoofdsteiger waar iedereen langs komt. Ook hier weer tot laat in de avond hele gezinnen. We liggen ook precies tegenover de discotheek die, merken wij later tot 7 uur s’ochtends open blijft. Wel een mooie discotheek met 3 verdiepingen. Bovenop een prachtig dakterras.We slapen er beste redelijk doorheen, alleen om 7 uur als de laatste gasten met enig lawaai vertrekken worden we even wakker. Die avond spelen de nederlandse dames de finale. Wij kijken bij een cafe annex gokpaleis. Iets verder is een belgisch restaurant waar we in de rust oranje shirts ontwaren. Een nederlands groepje kappers die een vrijgezellenfeest hebben van een vriend die gaat trouwen. We eten na de wedstrijd gezellig met hen samen en als afsluiting drinken ze nog wat bij ons aan boord. Heel gezellig