ja, al weer op een eiland. Vandaag weer 30 mijl. In een pittig windje, maar deels kunnen we dicht onder de hoge wal varen waardoor de golven niet hoog zijn. We moeten weer onder een brug door maar er voor en er na zijn smalle geultjes, ik denk niet meer dan 40 meter breed en er naast is het al snel 30 cm diep! Het valt niet mee om met ruim 20 knopen wind en gereefde zeilen aan de wind in het geultje te blijven. Na de brug is een stukje dat zo hoog aan de wind is dat ik de motor even moet bij zetten om niet buiten de geul te verlijeren.
Marstal is een behoorlijk grote haven maar toch kost het moeite om een plekje te vinden. 

het weerbericht bepaalde ons tempo deze week. Elke dag 5 of 6 bft en de daarbij horende zeegang zorgen er voor dat we in plaats van 60 ongeveer 30 mijl doen. Wel hadden we donderdag ingecalculeerd als een verwaaidag en we varen vandaag wel, dat valt dan weer mee. Er is zelfs een heerlijk windje als we vertrekken, niet te veel dus we kunnen de code 0 zetten. Prachtig want met 9 knopen wind halen we bijna 7 knopen snelheid. Helaas gaat de wind er uit en moeten we op de motor verder. We passeren onderweg een brug die in het midden 64 meter hoog is, wij gaan meer naar de Zijkant onder de brug door en daar is ie nog steeds 38 meter hoog. 

Onder de brug door moeten we nog ca. 10 mijl. Het wordt wat bewolkter en voor ons uit zien we ineens boten heel schuin gaan. Een minuutje later krijgen wij ook ineens vijna 20 knopen wind en stuiven we de laatste mijlen naar Lundeborg door het water.

Ook hier weer een leuk klein haventje, maar daardoor wel druk. In eerste instantie wijst de havenmeester een plekje aan het begin, eigenlijk bijna in de havenmond. Als we daar liggen en er komt een boot binnen moet ie vlak langs ons. Dat vinden we niet zo’n lekkere plek. Gelukkig gaat er iemand weg en kunnen we riant voor het havenkantoor liggen. 

Een klein haventje maar wel een winkeltje, een restaurant, een viswinkeltje met verse vis en zelfs een groenteman met een kraam. 

ons plan was om elke dag 60 mijl te varen en dan vrijdag in Kiel te zijn. Gezien het weerbeeld blijkt dat iets te optimistisch. Naar Grenaa was geen pretje. Hoewel we voor vandaag gepland hadden naar Nyborg te gaan blijkt onderweg dat de wind en de zeegang dusdanig zijn dat we besluiten dat Ballen  ver genoeg is. We varen met 2 riffen en zelfs dan kost het soms nog moeite om de boot in het gareel te houden. Er komt zoveel water over de boot dat we ook iets door de zwanehals bij de mast naar binnen krijgen. Daar lopen alle draden vanuit de mast doorheen, dus geen lekkere plek om water naar binnen te krijgen. Ook zelf worden we door zowel de regenbuien als het overkomende water nat en de vochtigheidsgraad in de boot is dan ook hoog. We hebben regelmatig het keramische kacheltje aan staan s’avonds om de pakken droog te krijgen.

Ballen is een echt vakantie haventje. We werden al gewaarschuwd dat het er erg druk kon zijn. Waarschijnlijk door het wat mindere weer viel dat nu wel mee.  

Er is wel een leuk restaurant waar we dan ook heerlijk eten die avond.  

we vertrekken vanuit Aalborg en het doel is Grenaa, een plaatsje aan de oostkust van het vastenland van Denemarken. Er is geen wind dus we motoren. Als we net vertrokken zijn barst wel een enorme regenbui los die een half uur aanhoudt. Het zicht is daardoor zeer beperkt en we hebben alle moeite om de geul te volgen. Vlak voordat we vanuit het Lymfjord de Oostzee op gaan is de wind wat toegenomen en komt vanuit Oost. We bereiden al vast de code 0 voor want die lijken we te kunnen zetten. Lijken want als we naar buiten varen blijkt de wind weer weg en vrijwel tegen te zijn. Meer wordt het ook niet meer. Kortom we motoren  de hele weg naar Grenaa. Daar eerst de dieseltank opgezocht want er ging wel bijna 80 liter in.

Maandag om 9 uur vertrekken we om door het Lymfjord te varen. Het is wat regenachtig. Het Lymfjord lijkt een beetje op ons waddengebied, je moet ook vaak door betonde gaatjes varen want daarnaast is het sons zelfs maar 30 cm diep. Met dat slechte weer, in regenbuien neemt het zicht sterk af, betekent dat zorgvuldig navigeren en met zijn tweeen goed kijken.  

 Het Lymfjord loopt van west tot oost denemarken en is ca. 75 mijl lang (140 km). We halen het dan ook niet in een keer hoewel we dat wel gehoopt hadden. In Aalborg zijn we om net over zeven in de avond en moeten we  door 2 bruggen vlak achter elkaar. De eerste gaat meteen open maar voor de tweede moeten we drie kwartier wachten en we rekenen uit dat we daardoor niet voor half elf s’avonds in Hals aan de oostzijde zullen arriveren. Dan is het echter wel donker en dat is geen goed idee gezien de eerder aangegeven navigatie uitdaging. Achter de tweede brug zit echter geen haven maar tussen de bruggen die niet meer dan 200 meter uit elkaar liggen blijkt wel een klein haventje te zitten. Met wat moeite, de Denen ter plekke zijn heel behulpzaam (en verrast want onze boten zijn wel wat groter dan wat er ligt) vinden we een plekkie, We stoppen dus voor de dag. 

we liggen 2 dagen in Lemvig met harde wind.  

 Gezien het weerbeeld, de komende week is er vrijwel geen gaatje in de lage drukgebieden om de oversteek naar Helgoland en daarna door naar de Nederlandse waddeneilanden te maken, besluiten we om alsnog binnendoor over de Oostzee terug te gaan. Dat betekent wel dat we ca. 200 mijl extra moeten varen om terug in Nederland te komen. Eerst moeten we door het Lymfjord naar de oostkant van Denemarken, dan langs de deense vasteland en de eilanden samso, Fyn en sjaelland naar Kiel. Dan door het Noord-Oostzee kanaal, de Elbe uit en door de Duitse bocht terug.

Vandaag steken we over van Mandal naar Thyboron. Dat is in het noorden van Denemarken, aan het begin van het Lymfjord dat dwars door Denemarken loopt. We wisten van te voren al dat het een pittig reisje zou worden want er heeft de afgelopen dagen steeds veel wind gestaan vanuit westelijke richtingen. Daardoor stuwen de golven op naar de Noorse kust en het Kattegat dat we moeten oversteken staat bekend om zijn “dangerous waves” zoals dat in de kaart staat. De wind is zuidwest en tegen de 20 knopen (ruime 5 bft) als we vertrekken om 6 uur in de ochtend. Als we het beschutte water van het fjord verlaten stuiteren we de zee op. De golven komen schuin van voren en zijn soms heel hoog. De boot gedraagt zich enkele keren als duikboot wanneer hij in zo’n grote golf duikt. Massief water komt dan ook over het dek, later blijkt dat er ook wat water door de zwanehals op het dek waar de draden vanuit de mast door naar binnen lopen is gekomen, gelukkig geen schade.  

  De wind trekt zelfs nog iets aan en wordt een ruime 6 bft. Dat duurt tot na 3 uur in de middag en dan neemt de wind af. We waren vertrokken met een rif in het grootzeil maar dat waren er maar beter 2 geweest. Maar ja dat is achteraf. Uiteindelijk varen we om kwart voor zeven bij Thyboron naar binnen. We besluiten door te varen naar Lemvig omdat Thyboron nogal open aan de kust ligt en er wordt de komende 2 dagen veel wind verwacht. Lemvig ligt 10 mijl het Lymfjord in, verder van de kust, dus naar verwachting rustiger. 

we motoren om kaap Lindesnes heen, er is weinig wind en die staat ook nog eens pal van achteren. We besluiten om binnendoor naar Mandal te varen. Dat betekent weliswaar dat we alles op de motor gaan doen, zeilen langs al die rotsen is lastig als je er niet heel bekend bent, maar ook langs mooie plekjes.  

We knopen in Mandal vast aan een oude bekende, een grote noorse zeilboot van 56 voet (17 meter) die we al eerder waren tegengekomen. Mandal is een echt stadje met een mooie winkelstraat. We eindigen op een gezellig terras met lange tafels naast een groep met Noorse jonge mannen. Die vertellen ons dat ze de tafel al vanaf drie uur bezet houden omdat er vanavond vanaf acht uur een live band komt optreden en het dan stampvol zal zijn. Er komen dan nog meer vrienden dus we spreken af dat wij dan plaats zullen maken. We nemen bier en een pizza. Het duurt evenzogoed wel lang voordat het acht uur is maar het terras is dan helemaal vol gelopen, de mensen staan zelfs overal en de band start vanaf kwart voor acht. Het is een coverband maar ze spelen en zingen heel goed. Dat doen ze in juni en juli elke woensdag avond en ze heten dan ook Onsdag (woensdag in het Noors).  

De volgende dag maken we een wandeling langs de prachtige strandjes en door het bos. Het wordt hier ook wel de riviera van Noorwegen genoemd. 

we moeten om kaap Lindesnes heen, de zuidelijkste kaap van Noorwegen en ook berucht omdat er bijna altijd een hoop wind staat. De heersende wind is noordwest maar soms staat de stroom (eb en vloedstroom) van zuid naar noord. Dat geeft dan wind tegen stroom en dan krijg je hele rare steile golven. Omdat het morgen rustiger is gaan we naar Korshamn, een klein haventje 3 mijl voor de kaap.  

Er is een klein winkeltje en er staan appartementjes die verhuurd worden aan hobbyvissers, er is zelfs een bootjesverhuurbedrijf. Verder is er niet zo veel. De aanlegsteiger voor gasten is puik in orde met stroom zelfs. Het is we lekker weer dus we kopen een eenmalige bbq en wat ingredienten (scampi’s, zalm, koteletten) en we gaan bbqen op de steiger. 

We kopen nog even een rondje s’avonds en er loopt een prachtig paadje tussen alle huisjes aan de kust. De mensen moeten dat paadje zelf ook gebruiken want je kunt niet met de auto bij je huis komen, alleen eventueel met een bootje. Iedereen heeft ook een aanlegplaats en bij bijna alle huizen ligt een bootje. We lopen langs een atelier, ook op het paadje en de betreffende eigenares komt erbij. Dit huis blijkt net als de meesten al lang in de familie. We mogen even op het terras aan het water kijken (ze hebben zelfs een botenhuis) wat er zeer fraai uitziet net als het uitzicht. Er ligt nog een Nederlandse boot voor ons van een gezin uit Enkhuizen. We zijn niet veel Nederlandse boten tegen gekomen deze vakantie, dit is de derde.

na een regenachtige en koude dag in Flekkefjord (12 graden en regen, hoezo zomer?) willen we naar Farsund. Er staan nog hoge golven buiten van de afgelopen dagen en we hebben precies wind en golven tegen als we het fjord uitvaren. We moeten om de kaap Lista heen en dat betekent nog zon’n 6 mijl extra tegen wind en golven voordat we naar het zuiden kunnen afslaan. En dan begint het ook nog te regenen…… 

Om kaap Lista heen kunnen we afvallen om het fjord van Farsund in te varen. Er is niet veel wind overigens.

Farsund is een oud zeeroversnest waar nog resten en gebouwen van terug zijn te vinden. We leggen aan een leuke steiger midden in het stadje vast. 

 s’avonds het tentje er opgezet en met het plaatje hamburgers gebakken.

De volgenden dag een stralend zonnetje. We blijven vandaag in Farsund. De stadsomroeper komt langs om te vertellen wat er te doen is en brengt tevens 2 lekkere broodjes voor het ontbijt. 

 We maken een wandeling door het stadje. Als we boven staan hebben we een mooi uitzicht op de haven en de omtrek. 

Ohh, enne van de zeerovers hebben we eigenlijk niets teruggevonden….