Barcelona

Tja dit was het doel van deze tocht. er zijn 3 havens in de binnenstad, deze zijn duur (allemaal boven de 100 euro per nacht) en eigenlijk alleen de haven van de real club nautico is leuk om te liggen voor ons maar die hadden geen plek. De andere zijn Port Vell, ook in de binnenstad maar bedoeld voor superjachten (toen wij er waren lag er een jacht van een Sjeik van 140 meter) en zou voor ons richting 200 euro per nacht gaan, de andere is Port Vela, die ligt aan de buitenkant, een stuk lopen van het centrum en in de binnenlopende swell maar vraagt evenzogoed 135 euro per nacht.

Dus gingen we naar Port Olympic, iets ten noorden van de andere havens. Die is ook betaalbaar met 73 euro per dag. Wel jammer is dat ze de hele haven aan het renoveren zijn als voorbereiding op de America’s cup die hier in 2024 gaat plaatsvinden. Voor onze boot waren werklui de hele dag met drilboren en andere machines aan de gang, veel lawaai dus.

Vrienden uit Albufeira, Wim en Ria komen met hun boot Primevere terug uit het noorden van Spanje ook naar Barcelona.

We zijn totaal 6 dagen in Barcelona gebleven en hebben met de fiets allerlei bezienswaardigheden bezocht.

Sagrada familia in Barcelona

In de sagrada waren we ongeveer 20 jaar geleden geweest. Toen was het nog een bouwput die niet eens helemaal was voorzien van een dak! Wauw dat is nu anders. Het is allemaal behoorlijk overweldigend als je er binnen rondloopt.

Sagrada familia in Barcelona

Het was werkelijk prachtig om te zien!

Ook het park Guëll stond op de lijst. De fietstocht er naartoe was in de warmte een stuk inspannender dan we van te voren gedacht hadden omdat de weg behoorlijk omhoog loopt. Toen we hier 20 jaar geleden waren kon je gewoon het park in. Dat is nu natuurlijk niet meer het geval. Je moet van te voren kaartjes via internet kopen en dan krijg je een tijdsspanne waarbinnen je naar binnen mag (dat gold overigens ook voor de Sagrada).

Park guëll in Barcelona
Park guëll in Barcelona

We hebben het hele park doorgelopen. Er waren behoorlijk veel toeristen!

De port Olympic ligt meteen aan de de wijken Barri Gotic en El Born. Dat was een mooie verrassing want deze oude wijken met hun smalle straatjes met allerlei ateliertjes en kleine winkeltjes, mooie pleintjes en leuke restaurantjes zijn een feest om door te wandelen. Alles bij elkaar is Barcelona een mooie stad om te bezoeken.

Eten in El Born, Barcelona

Santa pola – Valencia – Barcelona

Wij gaan na het vertrek van René en Carla door naar Denia een van onze favoriete plaatsen langs de spaanse oostkust.

Het is hier feestweek welke in het kader van de stier staat. Er is aan de haven een arena met tribune gebouwd (die na deze week weer wordt afgebroken). Elke middag lopen niet alleen de tribunes vol maar ook de arena met jeugd die moet proberen om de stier in het water te lokken.

Arena aan het water, speciaal opgebouwd voor deze week

Tevens is de hoofdstraat aan beide zijden afgezet met grote, hoge hekken. Elke middag wordt een groep stieren losgelaten (sirene gaat dan) die dan door de hoofdstraat rent in de richting van de arena. De locale jeugd (en een enkele stoere oudere) holt voor de stieren uit en ptobeert te voorkomen dat ze onder de voet gelopen worden.

Wij lopen ook even stoer binnen de hekken (met 2 zware boodschappentassen) maar zijn ruim voor de sirene gaat weer door de hekken naar buiten geklommen.

Denia is een leuke stad met vele pleintjes met restaurantjes. Als we s’avonds op een van deze pleintjes wat willen eten moeten we in de rij aansluiten en op onze beurt wachten (= bij elk restaurantje zo). Duurt gelukkig niet al te lang.

Eten in Denia

Van Denia gaan we naar Valencia. De haven waar we naartoe gaan ligt aan de noordkant van Valencia en heeft eigenlijk 2 havenkommen, marina Norte (noord) en marina Sur (zuid). Wij liggen in Norte en dan loop je zo naar de boulevard met restaurants ed. Vanaf Sur is dat een heel eind lopen, moet je eigenlijk een fiets hebben. De oude stad ligt wel een behoorlijk stuk van de haven af, zo’n 6 km. We vouwen dus onze fietsjes uit en fietsen naar de oude stad.

De mercado central, een van de grootste van Europa

Het is een mooie binnenstad met mooie oude gebouwen.

Museum in Valencia

Midden door heel Valencia liep vroeger een rivier. Deze is op een klein stukje bij de zee na helemaal droog gevallen. Daar is een groot park van gemaakt dat dus helemaal door Valencia loopt. Wij fietsen, bijna vanaf de haven door dat park naar het centrum, een mooie groene route.

Na een paar dagen Valencia gaan we weer verder en varen we naar Las Fuentes. Dat is een heel klein haventje met eigenlijk een vakantieresort eromheen. De swell staat eigenlijk niet gunstig, vanaf zuid dus zo de haven in. Gelukkig is er niet heel veel swell, ca. 30 cm en als we binnenlopen liggen we, een beetje tot verrassing aan de goede kant van een betonnen steiger die de swell mooi tegenhoud. Er is een mooi restaurant aan het strand waar we die avond dineren.

Las Fuentes

De volgende stop wordt Tarragona. Wij gebruiken een app, Navily waar je havens mee kunt reserveren, ankerplekken bekijken en ook reviews van havens lezen. We lezen bij de reviews dat Tarragona 3 nachten is 2 betalen hanteert. Dat is mooi want ook hier weer een oude stad en trouwens ook best een fijne haven om te liggen. Er is ook nog een superjacht haven vlakbij. Daar ligt een van de grootste jachten die we ooit hebben gezien. Ik schat hem op wel 150 mtr.

Heel groot privejacht in Tarragona

Ook in Tarragona weer mooie gebouwen en straten in een compacte oude stad.

Kathedraal van Tarragona
Oude stad van Tarragona

Van Tarragona gaan we naar Barcelona ons verste doel van deze reis!

Van Malaga naar Santa Pola

we gaan op 2 juli van Malaga naar Motril. dat is een real club nautic. dat betekent dat er vaak ook een zwembad is en dat is met de huidige temperaturen natuurlijk wel lekker. nog steeds niet heel veel wind dus weer wat motoruren erbij. bij aankomst dus eerst maar wat diesel bijtanken. dat is even schrikken want euro 2,07 per ltr. dan maar niet volgooien. als we ons melden is er wat verwarring want volgens de mijnheer in de receptie mogen we als gasten geen gebruik maken van het zwembad. dus gaat Yvonne nog eens terug met de pilot waarin staat dat dat wel zou mogen. ze treft een andere mijnheer die zegt natuurlijk mogen jullie in het zwembad, gelukkig. dus even lekker relaxen en afkoelen. nou ja afkoelen, het water is eerder lauw maar toch even lekker. We eten daarna wat in het clubhuis. De taal geeft weer wat verwarring want waar de ober in het spaans zegt dat ze net opengaan om 20.00 denken wij dat ie zegt dat ze zo dichtgaan dus snel bestellen. als wij eenmaal eten loopt het terras langzaam vol en snappen wij het ook.

Lekker even zwemmen in Motril

omdat Rene en Carla nu plannen vanaf Allicante terug te vliegen (nog niet geboekt) besluiten we een wat grotere afstand inclusief een nacht te varen van Motril naar Cartagena. het is rustig weer en de afstand is ongeveer 160 mijl. s’nachts hebben we volle maan dus best wel zicht. we komen de volgende dag om 07.30 in Cartagena aan. we slapen eerst wat bij en gaan s’middags de stad in. Naar het Romeinse theater wat pas eind jaren 80 is ontdekt en waarvoor ze uiteindelijk in het centrum een deel van de huizen hebben afgebroken om het theater in zijn volle glorie te kunnen laten zien.

Volle maan op onze nachttocht naar Cartagena

Maar als de zon weer opkomt ook mooi
Romeins theater midden in centrum Cartagena

Na 2 dagen gaan we weer verder. Vanaf Cartagena naar Santa Pola. Weer een flinke dagafstand (50 mijl). De laatste tocht voor Rene en Carla die vanaf Allicante terugvliegen naar NL. Het vliegveld van Allicante ligt dichter bij Santa Pola dan bij Allicante zelf. We zwemmen vanaf het strand dat net naast de haven begint en we struinen wat door het plaatsje waar natuurlijk net een grote markt is en dat vinden de dames wel leuk.

De Middellandse zee in tot Malaga

27 juni varen we van Gibraltar naar Estepona. Een tocht van ca. 30 mijl. Weer mooi weer en weinig wind. Estepona is echt zo’n vakantieplek met allemaal bars en restaurants om de haven en ook het strand dichtbij de haven. We blijven hier maar een nacht en lopen s’avonds langs de boulevard van de haven naar het oude stadje waar we wat eten op een van de vele terrasjes.

Veel mooie bloemenpracht in Estepona

Van Estepona varen we naar Benalmaldena, een haven net voor Malaga. Het is een vakantiedorp waar de haven met grachtjes in is doorgetrokken. Veel winkeltjes dus leuk voor de dames vooral.

In Malaga zelf is geen jachthaven. Sinds vorig jaar wel een superjachthaven in het centrum voor boten vanaf 20 meter. Als er plaats is mag je er ook met een boot vanaf 12 meter voor maximaal 2 dagen liggen. Tarief is niet mals natuurlijk, 110 euro per dag en stroom en water nog apart erbij. Dan moet je ook nog een speciale kabel voor de stroom huren want de aansluiting voor een superjacht ziet er wat anders (165 ampere!) uit dan die voor ons jacht (16 ampere). We liggen dan wel eerste klas en achter ons ligt een zeiljacht van 55 meter!

Malaga is een van de mooiste steden (het oude centrum) waar we totnutoe geweest zijn. Echt een prachtige stad en fantastisch dat we zo mooi in het centrum konden liggen.

De hoofd winkelstraat van Malaga by night

Onze vriendin Co uit Albufeira is 2 weken in Malaga en komt ons opzoeken. We struinen samen door de stad. Veel winkels zijn om 12 uur s’nachts nog open, op een terrasje wat drinken of eten kan in veel gevallen ook tot laat in de avond, dat is het leven in Spanje in de zomer!

Gibraltar

22 juni komen we aan in Gibraltar. Dat heeft wat voeten in de aarde want in eerste instantie hebben de havens (er zijn er twee) in Gibraltar geen plaats voor ons. Dat betekent dat we moeten uitwijken naar La Linea aan de spaanse kant. Dat betekent tevens dat je telkens over de grensovergang moet om naar Gibraltar te gaan en omdat Gibraltar(=UK) niet meer in de EEG zit ook dat we voor alle spullen die we bij de Victron dealer kopen invoerrechten moeten betalen, zo’n 20%.

Uiteindelijk lukt het toch nog om een plekje in Ocean Village (=Gibraltar) te krijgen, in eerste instantie voor 1 nacht. Op vrijdag komt de Victron dealer de situatie ter plekke bekijken zodat hij weet wat hij allemaal moet doen en nodig heeft. Gelukkig mogen we uiteindelijk blijven liggen totdat de reparatie is gedaan (maandag).

Uiteindelijk blijven we 5 nachten in Gibraltar, maken we de pride aldaar mee en gaan we natuurlijk ook naar boven op de rots met de apen. We hebben de kabelbaan naar boven genomen en zijn vandaar helemaal langs alle bezienswaardigheden (het glazen uitkijkplateau, de kanonnen op europapoint, de St. michaels caves, de ww2 grotten, de apes den) naar beneden gelopen, 9 km in de warmte, voorwaar een hele prestatie

Pride Gibraltar
De suspention bridge
Uitzicht op de haven
Het glazen uitzichtplateau
St. Michaels caves

Een buurman met visboot vangt een grote tonijn (170kg) welke op het achterdek wordt ontleedt. Dat was erg lekker zo vers gevangen.

170 kg tonijn
En wij krijgen ook een (flink) stuk

Eerste stuk naar Gibraltar

16 juni vertrekken we uit Albufeira. Eerste etappe naar Isla Canela, meteen de eerste dag al van Portugal naar Spanje. 55mijl en vooral veel motoren want er is niet veel wind. S’avonds in Isla Canela aan de vissershaven gegeten.

De volgende dag weer een flinke etappe naar Cadiz. Dat is een van de oudste steden van Spanje en een visite waard, dus we blijven twee dagen langer.

De kathedraal van Cadiz

Het volgende stuk wordt spannend want vanaf Cadiz naar Gibraltar, twee etappes, moeten we door het Orca hotspot gebied. Inmiddels bij vrijwel iedereen bekend dat in het gebied tussen Cadiz, Tarifa en Tanger (de straat van Gibraltar) vooral zeilschepen bezoek krijgen van Orca’s die het roer proberen te breken. In drie gevallen leidde dat tot het zinken van de zeilboot. Wij zijn lid van een telegram groep waarin zeilers elkaar op de hoogte houden van waar ze varen en of daar Orca’s waargenomen zijn. Er zitten ook wetenschappers in de telegram groep die elke dg de Orca’s bestuderen (met een volgboot) en die hebben er ook een paar getagd met een gps-tag zodat ze gevolgd kunnen worden. In de telegram app wordt dan vermeld waar de Orca’s zich ongeveer bevinden. Sterke aanbeveling is om binnen de 20m diepte te blijven omdat de Orca’s meestal in iets dieper water blijven. Best spannend dus allemaal.

De eerste etappe is van Cadiz naar Barbate. Vlak langs de kant, het is gelukkig rustig weer met weinig swell dus we varen een beetje over de 10 meter lijn. Als we al vlakbij Barbate zijn lezen we in de telegram app dat ze slechts 2 mijl van ons af zaten bij Cadiz, oefff.

Inmiddels hebben we een probleem met de lader/omvormer aan boord. Die laadt de accu’s via de walstroom en hij vormt 12 volt om naar 220 volt. Hij werkt niet meer en nu kunnen de accu’s alleen op de motor worden opgeladen maar in de haven lopen de accu’s dus alleen maar leeg. Het is zomer, warm dus de ijskast gebruikt behoorlijk wat stroom. Voorlopig starten we nu regelmatig de motor om de accu’s bij te laden maar dit moet natuurlijk wel opgelost worden. Na overleg met specialisten in NL is het oordeel dat ie echt stuk is en vervangen moet worden. De eerste Victron dealer zit in Gibraltar en daar gaan we in ieder geval langs dus maar even contact opnemen.

In Barbate blijven we, mede door het gedoe met de lader/omvormer een dag langer, het is een heel gedoe om bij het apparaat te komen, daarvoor moeten de fietsjes en de extra zeilen uit de bakskist.

Ook van Barbate naar Gibraltar weer dicht langs de kust, zelfs tussen de wal en de tonijnnetten door. We komen zonder problemen in Gibraltar aan maar ongeveer een uur achter ons (en minder dicht langs de kant) wordt wel weer een boot bezocht en beschadigd.

Een dag voor vertrek

De afgelopen 3 weken hard aan de boot gewerkt om hem picobello aan de reis te laten beginnen. Vanavond komen Carla en René aan boord en dan kunnen we morgenvroeg vertrekken. De eerste 2 dagen gaan we proberen behoorlijke afstanden te overbruggen. Dag 1 van Albufeira naar Isla Canela, dat is ruim 100 km en al in Spanje, en dag 2 door naar Cadiz, weer ruim 100km en de oudste stad van Spanje. Daar blijven we in ieder geval een dagje extra.

Het weerbericht belooft rustig, wat weinig wind wellicht en behoorlijk warm weer. Waarschijnlijk wel veel op de motor.

Heen en weer Naar Barcelona 2023

He he eindelijk gaat het er weer van komen, in 2020,2021 en 2022 allemaal Covid en familie treurnis maar nu plannen we weer een zeilreis.

Eerst moet de boot onderhanden genomen worden. Onderwaterschip schoon, romp gepoetst, nieuwe anodes, saildrive en schroef in de antifouling. Onze ervaring is dat het zomaar 1,5 knoop snelheid scheelt en dus ook minder dieselverbruik

Nu nog ons reddingsvlot ophalen dat we in april hebben weggebracht ter keuring, wat boodschappen aan boord en we kunnen op weg.

de laatste etappe, van Malaga naar Albufeira

De dag nadat onze gasten gearriveerd zijn vertrekken we meteen naar Estepona. Het eerste plan was om 2 of 3 havens aan te doen op weg naar Gibraltar maar het weerbeeld zegt dat we liefst binnen 3 dagen naar Gibraltar gaan anders lopen we de kans erg veel wind te krijgen.

Dit keer wandelen we langs het strand op de boulevard naar het oude stadscentrum van Estepona.

Daarna eten we aan het strand waar we vis van de BBQ eten. erg lekker

 

 

 

 

 

 

Vanaf Estepona dus naar Gibraltar. we liggen aan dezelfde steiger als op de heenweg en het is ook nu weer niet druk aan deze (gasten)steiger.

Vlak tegenover ons ligt wel een bijzonder schip.

Een jacht van 66 meter van een Amerikaan die oa eigenaar is van de Boston Red sox, een van de beste honkbal clubs in de USA.

 

 

 

 

 

 

Als we in einde middag wat willen gaan drinken is het bij de engelse pub een rode massa en er treedt een band op die U2 verdienstelijk nadoet. Er is vanavond een voetbalwedstrijd, Gibraltar tegen Denemarken en alle Denen hebben zich hier verzameld.

Van hier uit gaan ze in optocht naar het stadion. Denemarken wint later met 6-1.

Wij gaan wat eten in een van de restaurants in the Ocean village.

 

 

De volgende dag gaan we weer naar the Rock. Er staat weer een hele rij (1 uur wachttijd) maar we weten inmiddels hoe we die kunnen omzeilen. Op de mobiel koop ik tickets en daarmee kunnen we in een andere rij die ons binnen 5 minuten naar de lift omhoog brengt. Er zijn nogal wat wolken vandaag dus we hopen dat we enig uitzicht hebben.

 Het geeft af en toe een prachtig effect als je ziet hoe de wolken vanaf de middellandse zee tegen de rots aanvliegen dan in een enorme vaart omhoog en over de rots worden gestuwd.

Ook nu weer veel apen.

 

 

 

 

We sluiten de dag af met een cocktail op het terras tijdens Happy hour.

 

 

 

 

De volgende dag door naar Barbate waar we ook op de heenweg geweest zijn. We varen weg uit gibraltar met een lekker windje. Het wordt echter steeds donkerder achter ons. Eerst denken we nog dat het weg blijft maar het gaat toch regenen. de lucht is zo donker dat we de zeilen binnenhalen. Het blijft bij regen dus grootzeil en fok weer uit, is best goed de zeilen een beetje afspoelen met zoet water. Er komt echter al gauw een waterval van de giek af. Na een half uur wordt het weer droog.

Jammer dat het plaatsje een behoorlijk stuk lopen is vanaf de boot. We doen het toch want de vorige keer was het leuk in het dorpje aan het strand en ze staan bekend om de tonijn takitaki. dus dat bestellen we dit keer weer. Niet dus, het tonijn seizoen is over wordt ons verteld. de vorige keer lag er ook een groot nettenveld vlak voor de haven, dat was er dit keer niet. Er zijn ook nogal wat muggen hier. Zo veel dat de ober een muggenstift voor ons gebruik op tafel zet, is kennelijk bekend bij het restaurant.Trouwens vanaf hier is het afgelopen met de meditterenian mooring wijze want we hebben vanaf nu weer onze vertrouwde vingersteigers om aan te meren.

Van Barbate gaan we naar Cadiz. De oudste stad van Spanje en een heerlijke stop op de heenweg. Ook nu weer een fijne stad. Dit keer bezoeken we wel de kathedraal. Heel groot en veel geschiedenis. We blijven een dagje langer in Cadiz want buiten poeiert het, de verwachting gaat tot 35 knopen en de golven die tegen de boulevard klappen zijn flink (un Mer agite zeggen de Fransen dan). De volgende dag wordt ook nog behoorlijk wat wind voorspelt maar we besluiten in ieder geval de baai over te steken naar Rota. Met een rif in het grootzeil stuiven we door de golven naar de overkant. Ongeveer 7 mijl die we in een uur afleggen. Omdat het aan de wind is krijgen we wel heel wat zout water over. Als we bij de haven aankomen nemen we per marifoon contact op en vragen of we meteen in een box mogen aanleggen, normaal moet je eerst naar de wachtsteiger, dan met je papieren neer de receptie, inchecken en betalen en dan krijg je een plek toegewezen. We krijgen nu via de marifoon een plek en daar kunnen we dan meteen heen, scheelt een keer aanleggen en afvaren in die wind. Die staat trouwens bijna dwars op de box waar we in moeten. ik neem en wijde bocht en vaar met flinke vaart in, daarna hard op de hohouwer zodat we mooi evenwijdig aan de vingersteiger eindigen. De gasten zijn geïmponeerd hoe wij in deze omstandigheden de boot toch (ogenschijnlijk) makkelijk in de box parkeren.

We lopen daarna naar het kantoor met onze papieren om ons te melden en daarna gaan we het stadje in. We kijken in de Mercado waar in de ochtend verse vis, vlees, groente en fruit te koop zijn. nu in de middag is het meeste dicht maar we kunnen we wel wat hapjes en een wijntje nuttigen.

 

We kunnen er nog wel een mooi stuk vlees koppen voor de grilplaat vanavond.

Van Rota gaan we naar Chipiona. Daar zijn we op de heenweg niet geweest. We gaan naar het strand, maar er staat veel wind dus we worden een beetje gezandstraald. We gaan dan maar wat drinken in een strandtent. in de avond lopen we naar het stadje, weer een hele mooie zonsondergang. We zoeken naar een restaurant met een beetje plaatselijke uitstraling. Het restaurantje dat op internet genoemd wordt zit vol, we proberen nog een ander maar daar spreekt niemand een andere taal dan Spaans. Dat wordt hem ook niet want het lukt niet eens om te bestellen wat we willen eten. We lopen dan maar ietwat teleurgesteld terug naar de haven. Daar hadden we ook 2 restaurants gezien waarvan er 1 wel goed uitzag. Gelukkig komt alles nog goed. De vrouwelijke ober spreekt netjes Engels en we eten heerlijk gegrilde zeebaars die we zelf mogen uitzoeken. We zien hier overigens eigenlijk geen buitenlanders, het is er dus niet heel toeristisch.

Van Chipiona gaan we naar Mazagon. Dat ligt in de monding van een rivier. Nederlanders die we tegenkomen zeggen dat er niets aan is, veel industrie. Als we in de buurt komen zien we inderdaad industrie en grote schepen die de rivier opgaan of voor anker liggen in zee. Mazagon en de marina liggen echter veel eerder op de rivier en daar merk je niet veel van die industrie. We gaan boodschappen doen en moeten daarvoor omhoog lopen naar het centrum. De havenmeester zegt 5 minuten lopen  maar ik time eerder 20 minuten. De winkel blijkt ook nog eens gesloten tot 1600 uur. Dan maar een drankje op het terras. We zien de ober plakjes ham van een dij afsnijden. Dat ziet er lekker uit dus ook maar bestellen. we doen boodschappen en eten op de boot sate van varkenshaas vanaf ons grilplaatje.

De volgende dag naar Ayamonte, de laatste plaats in Spanje. Er staat een goed windje dus lekker zeilen. Lange tijd is het donker schuin achter ons en we zien de regen daar vallen. We ontkomen er niet aan en ook bij ons gaat het flink regenen. Goed voor de zeilen maar minder voor de stuurautomaat want die stopt er mee wegens wateroverlast. Ik sta in korte broek achter het stur en ook ik sta te soppen. Mijn jack blijkt ook niet helemaal waterdicht meer. Omdat ik eerst nog denk dat het weer zo droog is laat ik het maar zo. Maar het duurt toch wat langer dus ik geef het stuur over en ga mijn zeilpak en laarzen aantrekken. Dat is in ieder geval weer lekker warm want ik had het koude gekregen door al dat natte.

 

 

 

 

Al voordat we in Ayamonte arriveren is het weer droog en zonnig. we lopen naar de stad en eten s’avonds wat in een restaurant op een plein. Gelukkig zijn we op tijd want even later staat er een behoorlijke rij met mensen te wachten op een tafeltje. Daarna wandelen we nog wat door het stadje met zijn mooie pleinen en gebouwen.

 

 

 

Tja, na Ayamonte zitten we weer in Portugal. We varen naar Villamoura. Onderweg zien we nog een enorme school dolfijnen.

Het zijn er zeker meer dan honderd. Ze springen soms ver boven water en een paar zwemmen even (niet lang) met de boot mee. het is de grote soort, die zien we niet zo vaak en die zwemmen ook minder mee met de boot.

we eten aan het water en gaan in de avond nog even langs bij onze stamkroeg hier, een ierse pub waar vaak live muziek is. Ook vanavond speelt er een band dus we zijn weer niet heel vroeg terug op de boot.

De volgende dag het laatste stukje naar Albufeira. er staat niet veel wind maar we zeilen toch met weinig snelheid, het is maar 7 mijl, vlak onder de rotsachtige kust zodat we deze goed kunnen bekijken.

 

 

 

 

We eten die avond wat in Albufeira town. Daar is het weer een gekkenhuis, druk en overal live muziek. De volgende dag gaan we naar het strand en halen we verse vis in de stad. s’avonds op de grilplaat lekker gegeten de laatste avond van onze gasten.

Wij blijven nog een weekje langer om de boot weer helemaal voor te bereiden op de winter in Albufeira. In het weekeinde is er een regatta vanuit onze haven en er wordt een enorm podium en feestterrein op het centrale plein opgezet. 3 avonden live muziek, allemaal eettentjes en winkeltjes, kortom gezellig weekeinde.

En nu bedenken waar we volgend jaar heen zullen gaan.

 

 

Op de weg terug langs de oostkust van Spanje, de Costa del Sol

Na Carrucha gaan we naar Aquadulce. Dan varen we tevens de Costa Blanca met zijn ruige kusten uit en de Costa del Sol in. de kust is hier toch anders en de bergen over het algemeen iets meer achter de kust. Ook hier zijn we op de heenweg geweest. Er zijn hier nog wel 2 havens vlakbij maar deze ligt handig, is groter da die andere 2 en het is best een leuk plaatsje, in ieder geval om de haven heen. Onderweg komen we nog langs een hotel dat illegaal gebouwd is. Men is zonder vergunningen gewoon begonnen aan de bouw. Die is inmiddels stilgelegd maar er staat al wel een behoorlijk complex.

we blijven 2 dagen in Aquadulce. we ontmoeten er eerst een Zwitsers echtpaar die alles in Zwitserland verkocht hebben, een catamaran gekocht hebben en gewoon op weg gegaan zijn. Omdat Zwitserland niet bij de EU hoort moeten zij nu Europa even uit. Dat moeten ze in principe elk half jaar want 180 dagen is de maximale tijd dat je onafgebroken in de EU mag doorbrengen als niet EU ingezetene. Zij gaan daarom binnenkort even naar Marokko en komen dan weer terug om de winter in Cartagena door te brengen. Tevens komen we een Nederlands echtpaar tegen van dezelfde zeilclub als wij, de Toerzeilers. Zij komen van Zuid Portugal en hun boot gaat in Aqualdulce de volgende week op de kant voor de winter. Zij vliegen zelf naar huis. We vieren de verjaardag van de Zwitser en gaan gezamenlijk uit eten en drinken daarna nog een borrel op het strand.

Wij gaan op weg naar Adra. Als we net uit de haven vertrokken zijn op een mooie ochtend met weinig wind, we varen op de motor en er komt een klein roeibootje met buitenboordmotor van ver onze kant op. We zien de man er in met zijn armen heftige gebaren maken.

Dus we kijken nog eens goed en zien dan dat hij met een lange lijn met kleine drijvertjes aan het vissen is en we zullen met deze koers zo die lijn invaren. we verleggen onze koers zodat de man tot rust komt. als we aan de linkerkant de laatste drijvers passeren zien we dat de lijn wel een paar honderd meter lang is. een half uur later overkomt ons dat nog eens. Weer uitwijken en alles gaat goed, maar goed dat het zo’n rustig weer is.

We bellen Adra of er wel plaats is en dat is geen probleem. Maar als we aankomen zien we dat er in het gedeelte dat voor passanten gebruikt wordt en waar naar schatting wel 30 of 40 boten kunnen liggen slechts 4 boten liggen. We leggen hier dan ook op de hollandse manier aan, langszij ipv met de mooringlijn. het is een beetje een doodse boel in Adra. ook duidelijk minder toeristisch. Nadat we in het stadje geweest zijn voor boodschappen gaan we nog even naar het strand dat meteen naast de haven begint. Daar is het dan wel best druk, met name met locals. Het zand is zeer grof, eigenlijk meer kleine steentjes. Als je in het water stapt wordt het ook al meteen vrij diep. Maar de temperatuur is heerlijk dus toch maar even in het water om af te koelen.

we hebben weer een mooie zonsondergang.

 

 

 

 

 

Van Adra gaan we naar Motril. Motril ligt niet ver van Granada dus we blijven hier een dag langer zodat we een uitstapje naar Granada kunnen maken. Op de heenweg zijn we ook in Motril geweest maar nu gaan we naar een andere marina dan op de heenweg. er staat weer behoorlijk wat wind, kracht 4 en hij staat ook weer dwars op de steiger waar we aan moeten gaan liggen. De marina is ook nogal open, er liggen in hetzelfde bassin ook hele grote veerboten, afijn het aanleggen gaat dan ook niet helemaal goed en het eindigt met een mooringlijn in de schroef. Er moet een duiker bijkomen om de lijn er weer uit te halen. Dat is overigens in een minuut gepiept als de duiker eenmaal onder water is. Hij zat gelukkig niet heel vast, is ook niet beschadigt en volgens de duiker ziet onze schroef er ook nog helemaal heel uit. We proberen daarna de motor en alles werkt nog naar behoren. We waren al even bang dat ons dagje Granada ging veranderen in een dagje ellende maar dat valt dus mee. De marina betaalde de inzet van de duiker omdat zij vonden dat zij ons niet goed hadden geholpen met het aanleggen.

De snelst manier om in Granada te komen is het huren van een auto en de marina helpt ons daarbij door een verhuurder te bellen die aan het einde van de middag een auto komt brengen, allemaal heel netjes. Dus de volgende dag op naar Granada. Het is ongeveer 70 km, vooral snelweg. dus in een ruim uur zijn we er en meteen van de ringweg af in het centrum ook een overdekte parkeergarage gevonden waar we de auto voor 10 euro de hele dag kunnen stallen.

Zeg je Granada dan zeg je eigenlijk Alhambra. Ook weer zo’n complex uit de moorse tijd. Eerst bijna helemaal platgegooid door de Christenen na verovering maar daarna toch weer gerestaureerd omdat men de schoonheid er van inzag.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

helaas kunnen we de mooiste onderdelen, het Nasrid palace en de leeuwen fonteinen niet bezoeken. Wij hebben pas een week ofzo geleden besloten om dit bezoek af te leggen, eerder wisten we niet of het in de planning zou vallen, maar de kaartjes voor de genoemde onderdelen moet je, zeker in de zomer meer dan een maand van te voren (men vertelde 3 maanden) via internet boeken. Nou ja de rest is ook de moeite waard hoor.

in de middag lopen we nog de oude wijk San Pedro in. Gezellige pleintjes waar artiesten muziek maken of schilderen, allemaal leuk. Ook een mooi uitzicht op het hele Alhambra complex.

 

 

 

 

 

 

 

 

Van Motril gaan we naar een van de schattigste haventjes langs de oostkust, Marina del Este. Het is een klein haventje, ze hebben maar een paar plaatsen (4 geloof ik) voor passanten en het is dan ook tot een half uur voor aankomst onduidelijk of er plaats is voor ons (ik moet telkens over een half uur terugbellen want misschien gaat er nog iemand weg in de tussentijd). Als we er bijna zijn en voor de 4e keer bellen zegt ze kom maar, ze zal wel denken dan ben ik eindelijk van dat gezeur af.

Midden in de haven ligt een grote rots waar de haven als het ware omheen loopt (nou ja half dan).

Het is een vakantiecomplex, maar wel met restaurantjes, winkeltjes en watersportzaken om de haven heen, heel gezellig. s’avonds zijn de bomen en de rots verlicht wat een mooie sfeer geeft.

 

 

 

 

 

 

 

Van Marina del este gaan we naar Calete de Velez. ook weer een kleine haven, vooral vissershaven en weinig passanten plaatsen. Gelukkig na wat aandringen ook hier weer een plekkie. Niet al te ver lopen is een grote Aldi, onderweg is het strand dus we combineren eea. We nemen de parasols, badhanddoeken en boodschappentassen mee en lopen naar het strand. Na wat afkoeling en zonnen drinken we wat op een terrasje aan het strand en lopen door naar de winkel om boodschappen te doen.

Ze hebben hier een vaste, betonnen steiger en er is toch wel zo’n 60 cm verval. Wij hebben vaak een voorkeur om ipv met de achterkant wat normaal is met de voorkant naar de kant te liggen. Je hebt dan meer privacy, het nodigt minder uit om aan boord te stappen als wij er zelf niet zijn en er zijn hier nogal wat zwerfdieren, vooral katten die ook nogal makkelijk aan boord springen als je met de achterkant naar de wal ligt (toen we in Aquadulce met die Nederlanders terugkwamen bij hun boot na een borrel op de kant zat er een zwerfkat bij hen aan boord). Maar nu ondervinden wij even het nadeel van met de voorkant naar de kant liggen want opstappen is lastiger en helemaal als de boel 60 cm gestegen is.

De volgende dag gaan we naar Benalmadena, dat is vlak naast Malaga. Hier krijgen we weer gasten aan boord die de laatste etappe van 2 weken, terug naar Albufeira met ons gaan meevaren. We hebben nog een dagje om de boot weer te verbouwen en de achterhut voor de gasten in orde te maken.

 

.